
Aalst heeft een nieuwe coalitie. N-VA-burgemeester Christoph D’Haese haalde de nationale pers met het nieuws dat Vlaams Belanger Karim Van Overmeire schepen wordt van Vlaamse Zaken. Een primeur. Wat holebi’s en transgenders vooral bezighoudt is de vraag of er ook een schepen van Gelijke Kansen komt.
Dat er afgelopen legislatuur slechts ongeveer 1 op 3 gemeenten een schepen van Gelijke Kansen hadden, vindt Vlaams minister van Gelijke Kansen Pascal Smet te weinig. In een brief aan alle gemeenten bepleit hij het nut van specifieke schepenen voor Gelijke Kansen: “Een stad of gemeente kan pas echt werk maken van een gemeente voor iedereen, als u ook een schepen heeft die verantwoordelijk wil zijn voor deze inclusie.In het belang van de mensen met een handicap, holebi’s, mannen en vrouwen van uw gemeente herinner ik u daarom aan het belang van het aanduiden van een schepen voor Gelijke Kansen.”
Verankering in het bestuur
Ook de LHBT-koepelorganisatie çavaria wijst op het belang van een verankering in het bestuur. Op regenboogbeleid.be lezen we dat In Gent, Oostende, Antwerpen en Leuven overleg plaats vindt tussen de lokale holebi- en transbeweging en bevoegde ambtenaren van de stad en/of de provincie. In Limburg is LiHTAR (Limburgse holebi- en transgenderadviesraad) een officieel adviesorgaan van de provincie. In Brugge maakt de holebibeweging deel uit van de stedelijke emancipatieraad en in Gent maakt Casa Rosa deel uit van het programmateam Diversiteit van de Stad Gent.
N-VA-burgemeester Christoph D’Haese zal in Aalst een coalitie leiden waarvan ook CD&V en SP.A (de partij van Pascal Smet) deel uitmaken. De burgemeester koos Vlaams Belangpoliticus Karim Van Overmeire als schepen van Vlaamse Zaken. Karim Van Overmeire (ex-VB sinds 2010) gaat overal Vlaamse vlaggen uithangen en er komen ook stickers met de Vlaamse Leeuw op de straatnaamborden.
Van Overmeire ((hier op een congres van het VB) stapte in 2011 over naar N-VA. Toen zei hij: “Het succes van de N-VA bij de federale verkiezingen van vorig jaar heeft duidelijk gemaakt dat heel veel Vlamingen hopen dat deze partij wél voor effectieve en fundamentele veranderingen kan zorgen.” De N-VA haalde de ex-VB’ers gretig binnen. VB-kopstukken zoals Van Overmeire en Jurgen Ceder konden zonder enige voorwaarde lid worden. Nochtans maakten ze allebei deel uit van de VB-partijtop. Wat betekent dat ze zowel hun racistische als homofobe opvattingen complexloos konden meenemen naar de N-VA.
Regenboovlaggen?
Aan vlaggen geen gebrek dus, daar in Aalst. Al is het maar de vraag of er veel regenboogvlaggen zullen tussenhangen. Nog belangrijker is of de nieuwe coalitie wil investeren in een emancipatiebeleid en daar een schepen voor gelijke kansen voor over heeft.
Op dit moment is dat helemaal niet zeker. Ik kan mij voorstellen dat de lokale LHBT-organisaties daar een punt van maken. Al was het maar omdat Aalst recentelijk het toneel was van homofoob geweld. Niet door de door het Vlaams Belang en N-VA verguisde ‘allochtonen‘ maar door twee mannen van het ‘eigen volk‘. (foto) Dit incident geeft alvast aan dat een beleid om de Aalstenaars positiever te leren denken over homoseksualiteit geen luxe is maar bittere noodzaak.
Wat doen CD&V en SP.A?
Het feit dat CD&V en SP.A geneigd zijn om in een coalitie te stappen waarin een notoir politicus van het Vlaams Belang een schepenambt krijgt is al heel discutabel. We zijn er totnogtoe immers in geslaagd om elke racistische en homofobe politicus weg te houden van het bestuur. Het is de verantwoordelijkheid van de N-VA dat ze zonder enige voorwaarde politici van het Vlaams Belang de kans geven om mee te besturen. Gaan CD&V en SP.A daarin mee?
Nergens beter dan thuis
En wat denkt de kersverse N-VA-verkozene Martijn Van Esbroeck hiervan? Zizo online omschrijft hem als ‘de eerste homoman die voor de Antwerpse gemeenteraad wordt verkozen op het moment dat hij zijn coming-out al heeft gedaan.’ Martijn zegt over zijn N-VA-lidmaatschap: “Ik kom uit een warm Vlaams nest waar politiek nooit ver weg was. Ook daar zocht ik al vrij snel naar het evenwicht tussen Vlaming zijn én homo. Mij aansluiten bij de N-VA voelde aan als thuiskomen.” Op de Antwerp Pride verzekerde hij mij dat we het alvast eens zijn over het feit dat we het Vlaams Belang zoveel mogelijk moeten tegenhouden. Ik was toen flyers van Mikpunt aan het uitdelen. Ik vrees dat niet alleen Martijn Van Esbroeck het gevoel van thuiskomen heeft ervaren. Ook politici van het Vlaams Belang – die coming-out van holebi’s en transgenders verfoeien – voelen zich kiplekker in de N-VA. Het was te verwachten dat de aanwezigheid van Vlaams Belangers in de N-VA voor problemen zouden zorgen. In Aalst is het zover. Ik ben benieuwd hoe de holebi’s en transgenders in de N-VA hierop reageren.
Lees ook: De kracht van verandering: vendelzwaaien tegen Brusselaars