Je hoort het N-VA’ers wel meer zeggen: Wees maar blij dat de N-VA bestaat want zo blijven een aantal kiezers weg van het Vlaams Belang. Helaas… in recente peilingen heeft het VB weer volop de wind in de zeilen. Uit een recente stemtest (De Stemwijzer) blijkt intussen dat als het over rechten van vrouwen, holebi’s en transgenders gaat de visie van de N-VA heel dicht bij die van het VB ligt.
Het verschil tussen beide partijen is dat de N-VA een beperkt aantal beleidsdaden stelt omdat we nu eenmaal in een tijd leven waarin ze moeilijk nog anders kunnen. Alle politieke partijen die deelnemen aan regeringen in westerse landen kunnen niet anders dan de agenda van de LGBT+ beweging in hun beleid opnemen. Die beweging staat – na méér dan 50 jaar strijd – relatief sterk in dit land. Maar als het er op aankomt een beleid te verankeren is het antwoord negatief bij de N-VA. Dan blijkt de strekking Theo Francken – die nog niet zo lang geleden twitterde dat mannen in vrouwenkleren niet kunnen – zwaar doorwegen.
Dave Sinardet, professor politieke wetenschappen die De Stemwijzer ontwikkelde zegt in een interview met Zizo: “De conservatieve antwoorden van N-VA zijn in ieder geval opmerkelijk, omdat de partij zich in haar communicatie de laatste jaren nogal progressief profileert rond LGBT+-thema’s. (…) Bovendien heeft N-VA altijd al een aantal mensen gehad die sterk op het LGBT+-thema inzetten, zoals Piet De Bruyn. Als beleidspartij steunde de partij de voorbije jaren een aantal progressieve maatregelen. Ze hebben in de federale regering bijvoorbeeld mee de transwet ingevoerd. Dat was vooral het werk van toenmalig staatssecretaris Elke Sleurs. Maar toen werd al duidelijk dat andere N-VA-boegbeelden daar wat op de rem stonden. De N-VA heeft sowieso een conservatieve strekking. Denk bijvoorbeeld aan de beruchte lingeriepost van Francken. De antwoorden die de partij in onze test gaf, suggereren dat die strekking aan belang wint.”
Wat Dave Sinardet hier vaststelt is interessant. De N-VA probeerde het roze kiespubliek aan zich te binden door enkele maatregelen naar voor te schuiven die gevraagd worden door de LGBT+-beweging. Waaruit we dan moeten besluiten dat de N-VA het echt wel goed meent met ons. Dat blijkt in De Stemwijzer echter maar een oppervlakkig en tijdelijk engagement te zijn. Uit de antwoorden van de N-VA blijkt dat de partij er tégen is dat een betere bescherming van holebi’s en transgenders wettelijk verankerd wordt. Dat wordt niet enkel gevraagd door de beweging, het is de logica zelf.
Europa
De onwil bij de N-VA om de rechten van LGBT+-personen in dwingende maatregelen om te zetten is trouwens niet nieuw. De vier verkozenen van de N-VA in het Europees Parlement maken deel uit van de ECR-fractie (Europese Conservatieven en Hervormers), een groep rechtse en extreem-rechtse parlementsleden met ondermeer de Poolse partij Recht en Rechtvaardigheid. Jaroslaw Kaczynski, mede-oprichter van die partij, zei ooit dat “de affirmatie van homoseksualiteit leidt tot de ondergang van de beschaving”. Zijn broer Lech verbood als burgemeester van Warschau manifestaties zoals de Gay Pride, omdat die obsceen zouden zijn en een belediging voor de religieuze gevoelens van anderen. De partij wil abortus aan banden leggen en is tegen euthanasie. Bij een stemming voor een Europese richtlijn – het ‘Lunacek report’ … onthield N-VA-Europarlementslid Mark Demesmaeker zich. Het ging over een richtlijn waarmee men met name een dam wilde opwerpen tegen de groeiende inspanningen van extreemrechts om holebi- en transgenderrechten te dwarsbomen. Demesmaeker heeft dus goed geluisterd naar zijn rabiate homo- en transfobe politieke vrienden, waartegen het Lunacek Report bedoeld was.
De vergiftigde aanpak van de N-VA
N-VA vindt – zoals het VB – dat bescherming tegen discriminatie omdat je holebi of transgender bent niet in de grondwet moet worden opgenomen. Vlaams Belang argumenteert dat de huidige antidiscriminatiewetgeving afdoende is. N-VA gaat daarmee akkoord. Ook op de vraag of politieagenten een specifieke opleiding moeten krijgen om correct om te gaan met holebi’s en transgenders antwoordt de N-VA negatief (‘Eerder oneens’). Praktijktesten die de verhuurders controleren op discriminatie zijn voor N-VA en VB ontoelaatbaar.
Enkele maatregelen… op een bedje van homofobie
Als het de partij uitkomt pakken ze uit met initiatieven zoals het lespakket van Liesbeth Homans rond LGBT+ in de kleuterklas. Maar dit soort lessen ook verplichten? Nee hoor, zegt N-VA-ondervoorzitter Lorin Parys: “Wij vinden dat je het ritme van je kinderen moet volgen en dat elke school een mate van pedagogische vrijheid heeft.” Lees: we bedienen de LGBT+-beweging omdat we moeilijk anders kunnen, maar we gaan onze homo- en transfobe achterban toch niet schofferen? Homo- en transfobie bestrijden op een systematische manier door de gepaste lessen te verplichten in het onderwijs is even evident als scholen verplichten om verkeersonderricht te geven. Of gaan we dat ook laten afhangen van ‘het ritme van de kinderen’? Net zoals lessen over verkeer zijn lessen over seksueel verkeer en gender letterlijk van levensbelang. We weten uit onderzoek dat het aantal pogingen tot zelfdoding hoger ligt bij homo’s dan bij de doorsnee bevolking. Bij lesbiennes ligt het cijfer nog hoger en bij transgenders nog hoger. Al dan niet les geven over dit thema laat je dus niet over aan de willekeur van schooldirecties of leerkrachten. Dat is op het randje af crimineel.
Het lijkt er sterk op dat de N-VA de voorbije legislatuur een aantal cadeautjes heeft uitgepakt voor holebi’s en transgenders maar nu zegt: je mag er wel eens naar kijken maar je mag ze niet houden.
Çavaria niet akkoord
Jeroen Borghs van de Vlaamse LGBT+-koepelorganisatie Çavaria heeft het over “een vrijblijvendheid die we ons niet kunnen permitteren. (…) De grote symbooldossiers zijn achter de rug, maar onze samenleving is nog steeds hetero- en gendernormatief. (…) LGBT’s worden regelmatig geconfronteerd met verbaal en/of fysiek geweld en ook uit het buitenland bereiken ons regelmatig alarmerende berichten op het vlak van LGBT+ rechten. Het beleid zou juist de bestrijding van holebi- en transfobie verplicht moeten maken, bijvoorbeeld door die specifieke opleiding voor politieagenten te organiseren. De tijden van vrijblijvendheid zijn voorbij” zegt hij op de website van De Morgen.
Instrumentalisering
Dat de N-VA één en ander heeft geregeld is toch mooi meegenomen? Om te beginnen is dat niet enkel de verdienste van de N-VA. Geen enkele LGBT-vriendelijke politieke maatregel is er ooit gekomen zonder druk van onderuit: de tienduizenden die elk jaar op straat komen in Brussel en Antwerpen en van de koepelorganisaties Çavaria (Vlaanderen) Rainbowhouse (Brussel) en Arc-En-Ciel (Wallonië).
Op de website van De Morgen wijst Vrouwenorganisatie Furia op de instrumentalisering van het feminisme door N-VA: “Het is zo duidelijk dat die partij nu de vrouwenrechtenkaart trekt om vooral islamofobe standpunten in de verf te zetten.” zegt Sofie De Graeve van Furia. Hetzelfde zie in de manier waarop de N-VA omgaat met de rechten van LGBT+.
De N-VA maakt van vrouwen- en LGBT+-rechten een instrument om haar’verdeel-en-heers’-agenda door te drukken. Dat is wat Furia met instrumentalisering bedoelt.
Die instrumentalisering mag je doortrekken als het over het uitspelen van LGBT+ tegen moslims en migranten gaat. Dat staat netjes op papier in het Interfederaal actieplan tegen discriminatie en geweld tegenover LGBTI+- personen van Zuhal Demir (N-VA). Conclusie van een aantal activisten die het actieplan tegen het licht hielden: “Het is een achterpoortjesdocument dat bepaalde delen van de LGBTI+-populatie begunstigt en zich tegen meerdere gediscrimineerde bevolkingsgroepen afzet. (…) Men schuift met dit plan een racistische en homonationalistische politiek naar voor. Het document stelt vooral de moslimbevolking herhaaldelijk en ongenuanceerd voor als homofoob. Dit roept vragen op. Enerzijds stellen verschillende studies vast dat zowel mannen als mensen met rechtse opvattingen minder tolerant zijn. Nochtans worden deze twee groepen nooit voorgesteld als problematisch en zijn ze nooit het mikpunt van politieke druk.”
Welk antwoord op politiek van de N-VA?
Het is duidelijk dat de aanpak van de N-VA vooral dient om de etalage op te smukken. De N-VA is een rechtse conservatieve partij met een grote invloed van extreemrechts. Daarmee brengt je LGBT-emancipatie niet vooruit. In de oproep van koepelorganisatie Çavaria (lees hier hun verkiezingsmemorandum) om deel te nemen aan de Pride klinkt het gelukkig heel anders: “We benadrukken dat elke LGBTI+-persoon verschillende en intersectionele identiteiten heeft: seksuele oriëntatie, genderidentiteit, geslachtskenmerken, maar ook bijvoorbeeld etnische, nationale of sociale herkomst, taal, gezondheidstoestand, leeftijd, religie, of filosofische overtuigingen. Deze lijst is trouwens verre van volledig. De LGBTI+-gemeenschap is daardoor superdivers. We willen geen hiërarchie instellen en de LGBTI+-community verdelen, maar integendeel de strijd bundelen, een gemeenschappelijk front vormen en tegelijk rekening houden met ieders verschillen. Strijden voor respect voor elke seksuele oriëntatie, voor verschillende vormen van genderidentiteit, genderexpressie en geslachtskenmerken kan alleen binnen een globale context.”
Het begrip intersectionaliteit wordt gevat in de slogan ‘All for One – We are Stronger Together.’
Om deze doelstelling te bereiken heb je concrete acties nodig. Soms zijn die zeer eenvoudig, zoals in het OLVI in Boom waar jonge moslima’s uit het derde middelbaar een actie georganiseerd hebben rond verdraagzaamheid voor holebi’s en transgenders. Tijdens de middagpauze deelden ze op hun speelplaats regenbooglolly’s, regenboogijsjes en folders van Çavaria uit. “Het stoort me dat de koran verkeerd wordt geïnterpreteerd”, zegt Imane El Amrani op de website van HLN: “Een goede moslim toont respect voor iederéén, los van geslacht, kleur of geaardheid. Dat is de boodschap die ik van mijn ouders heb meegekregen en die ik vandaag mee wil uitdragen.”
Gay-Straight Alliances
Zo kan het dus ook. En zo moet het ook. Dat hebben ze bij de PVDA alvast goed begrepen. In het hoofdstuk Een Regenboogmaatschappij zonder discriminatie van LGBT+’ers van haar verkiezingsprogramma schrijft de partij dat de school moet sensibiliseren aan de bron met vier maatregelen, waaronder de oprichting van leerlingenorganisaties, naar het voorbeeld van de Gay-Straight Alliances, waar jongeren zich engageren voor diversiteit en solidariteit, tegen homofobie en andere vormen van discriminatie. Ook de houding van de PVDA tegenover het middenveld verschilt duidelijk van die van de N-VA: “We vergroten de structurele ondersteuning van het middenveld. Want om in de diepte te werken zijn lange termijninitiatieven nodig. We stimuleren een maximale samenwerking tussen verenigingen, koepels en overheden in plaats van hen met elkaar te laten concurreren voor beperkte ondersteuning.” schrijft de PVDA.
Holebiplus 