“Misschien werd hij gechanteerd en is hij daarom uit de kast gekomen”, hoorde ik van iemand die ik mijn eerste artikel liet lezen over de coming-out van de ondervoorzitter van Vlaams Belang.
Dat is gemakkelijk gezegd en Janssens zal het ons niet komen vertellen. Toch maken de omstandigheden waarin hij zit het niet onmogelijk. Hij is immers homo én hij zit in de top van een partij die van sedert haar ontstaan tot op vandaag als enige politieke formatie gedurende decennia elke uiting van homoseksualiteit én elke maatregel ter verbetering van de situatie van LGBT+-personen heeft bestreden. Dat kan tellen als ondraaglijke vorm van dubbelleven. En mensen die een dubbelleven leiden zijn extra vatbaar voor chantage.
Beginselverklaring
Het Vlaams Belang is de enige partij in dit land die in haar beginselverklaring volgende passage heeft opgenomen: “De eerste en belangrijkste kern van de samenleving is het traditionele gezin, waarvan de waarde maatschappelijk erkend en gewaarborgd wordt door het huwelijk tussen man en vrouw. De politiek zal dan ook een centrale maatschappelijke rol moeten toekennen en een bescherming moeten bieden aan gezinnen met kinderen, in plaats van te pogen de rol ervan over te nemen. Alleen van daaruit kunnen oplossingen gevonden worden voor het zorgwekkende verschijnsel van de denataliteit.”
Vrij vertaald: het Vlaams Belang wil het volk raszuiver houden en dat kan enkel in huwelijken tussen man en vrouw waarin zoveel mogelijk kinderen gemaakt worden. Uiteraard past een huwelijk van twee mannen daar niet in. Lessen in het onderwijs over alternatieve samenlevingsvormen evenmin.
Deze passage uit de beginselverklaring wordt ruim ondersteund door tientallen uitspraken van mandatarissen tegen andere samenlevingsvormen en tegen de rol van het onderwijs (‘de overheid’) om kinderen en jongeren te vormen rond seksualiteit en genderrollen. Het verklaart ook waarom er sedert de oprichting van de partij in de jaren 1970 geen enkele mandataris (op Jan Van Gorp uit Lier na, zie mijn artikel uit 2012) ooit publiekelijk en in de media uit de kast kwam. Je kan dus echt wel spreken van een al dan niet stilzwijgend verbod, een soort van extreemrechtse cancel culture.
Chris Janssens weet nochtans heel goed wat LGBT+-fobie is…
Chris Janssens heeft jaren lang mogen ervaren hoe hard homofobie kan zijn maar hij heeft geleerd om de frustraties niet te gebruiken om de situatie te verbeteren doch om ze te verdringen in functie van zijn partijprogramma. In plaats van na te denken hoe je iets doet aan LGBT+-fobie veegt hij het probleem onder de mat. Dit is allicht de quote (Interview in Het Belang van Limburg) die hem ten volle typeert: “Twintig jaar lang heb ik een voetbalkleedkamer met mannen gedeeld. Daar werden veel meer homo-onvriendelijke dingen gezegd dan ik ooit van een politicus heb gehoord. Maar ik nam er geen aanstoot aan, omdat het vaak om stoerdoenerij ging. De sportwereld is dan ook een echte testosteronbom. Ach, als iedereen wat minder lange tenen zou hebben, komen we al een heel eind verder.” Of Janssens is wil doen aan homofobie in de voetbalwereld? U kent het antwoord al.
Testosteron is trouwens niet de oorzaak van homofobie. Homo’s hebben evenveel testosteron als hetero’s. De oorzaak van homofobie is het patriarchale denken dat heteromannen boven vrouwen staan, en dus ook boven homomannen.
Trendbreuk?
Zet de coming-out van Janssens een trendbreuk in? De verbetenheid waarmee hij roept dat hij vooral geen ambassadeur van holebi’s wil worden en niet wenst gezien te worden als ‘de Vlaams Belang’-homo’ wijzen op het tegendeel. Dat laatste werd herhaald door voorzitter Tom Van Grieken, die er ook laat noteren dat de standpunten van de partij niet veranderen. Van Grieken installeerde een soort van ‘wapenstilstand’ met de LGBT+-beweging. Zo durft hij wel eens verklaren dat het Vlaams Belang niks meer heeft tegen het homohuwelijk. Intussen blijven de aanvallen wel doorgaan.
“Naar welk gat het ook wil”
De eerste homofobe uitspraak van een VB’er na de coming-out van Jansssens is intussen opgetekend. Bij een stemming in de gemeenteraad (eind januari) van Liedekerke over de aanleg van een regenboogzebrapad heeft Ben Bessemans zich namens het Vlaams Belang onthouden. “Iedereen mag doen naar welk gat het ook wil, maar ik ben nog altijd normaal” (zo wordt hij geciteerd op VRT Nieuws) sprak hij gedreven. Het Vlaams Belang liet weten dat het zich distantieert van deze uitspraak maar benadrukt dat zijn stemgedrag niet in vraag wordt gesteld: “Wij verzetten ons tegen een wildgroei aan dergelijke zebrapaden omdat zij intussen ook een politiek symbool zijn geworden van de woke-beweging en als dusdanig geen plaats hebben in de wegcode, die ten alle tijde neutraal hoort te zijn,” lezen we in Het Laatste Nieuws.
Hoe zit dat intern?
Alle Vlaamse politieke partijen hebben intussen een LGBT+-groep met als doel de partij daarrond te profileren en te sensibiliseren. Die groepen zijn ook allemaal aangesloten bij Çavaria, de Vlaamse belangenverdediger van LGBT+-mensen en koepel van LGBT+-organisaties. Ook de N-VA – de partij waarmee het Vlaams Belang graag wil besturen na de verkiezingen van 2024 – heeft zo’n groep. Het Vlaams Belang heeft dergelijke groep niet.
Ook niet op de Pride
Al die politieke partijen zijn ook present op de grote Pridemanifestaties in Antwerpen en Brussel. Het zal U niet verbazen dat het Vlaams Belang ook hier schittert door afwezigheid. Janssens noemt de Prides contraproductief: “Ikzelf ken genoeg homo’s die er niet aan willen deelnemen omdat ze niet het toonbeeld van exhibitionisme willen zijn”, zegt hij in Het Belang Van Limburg. Nu kennen we allemaal genoeg homo’s die nooit aan een Pride zullen deelnemen, zoals we ook veel mensen kennen die nooit naar een vakbondsbetoging of een mars voor het klimaat zullen gaan. Ook al gaan die mensen akkoord met wat de vakbond of de milieugroepen eisen. Laten we vooral niet vergeten dat we met de pridemanifestaties elk jaar massaal druk zetten rond de eisen van de LGBT+-beweging. De Pride is een van de belangrijkste hefbomen voor het doordrukken van onze eisen. We komen immers niet enkel op straat om ons bestaan te vieren, maar ook om onze eisen kracht bij te zetten. Ook holebi’s en transgenders die niet deelnemen aan de Pride profiteren daar mee van. Belangrijke zaken als de openstelling van het huwelijk en de antidiscriminatiewetgeving zijn mede door de mobilisatie van de Pride afgedwongen.
“Nooit met lederen slip op praalwagen”
“Ik kan iedereen dus geruststellen: je zal mij nooit in een lederen slip op een praalwagen zien staan”, zegt Janssens nog in datzelfde interview. Hij zegt dat niet zo maar. Het Vlaams Belang is niet enkel tegen de Pride, maar tegen elke manifestatie die niet in het extreemrechtse kraam van de partij past. Daarbij wordt graag schande gesproken op de deelnemers die zich – vaak als enige moment op een héél jaar – van hun ‘meest decadente kant‘ laten zien. Bovendien sluit de partij zichzelf uit van deelname aan een Pride. Elke deelnemende organisatie of bedrijf wordt immers geacht de eisen van de manifestatie te onderschrijven en actief te steunen. Een terechte voorwaarde. De Pride mag geen plek worden waar men zich vrijblijvend kan profileren. Chris Janssens mag zijn lederen slip dus voor andere gelegenheden bewaren. Zijn partij is immers niet enkel tegen (sommige) uiterlijke kenmerken van de Pride, maar ook tegen de doelstellingen van de Pride.
Waar komt zo’n lederen slip nog van pas?
Maar hoe zit dat nu met die chantage? Het privéleven van Chris Janssens gaat ons niks aan. Tenzij hij er zelf over begint. Bij een coming-out als homo is het nogal moeilijk om het daar niet over te hebben. Aan Het Belang van Limburg verklaarde hij: “Tot vandaag zijn er geen vijf mensen in Vlaanderen die dit weten. Ongetwijfeld zullen er dus veel mensen verrast zijn.” Laat me toe dat te betwijfelen. Het is niet omdat je wacht tot je 44ste om uit de kast te komen dat je voordien geen seksleven had. Het sperma kruipt waar het niet gaan kan. Ik hoefde zelf ook niet ver te zoeken naar iemand in mijn omgeving (en ik ken geen Vlaams Belangers persoonlijk) die op de hoogte waren. En ze zitten niet in een klein groepje van vijf mensen. “Er waren wel relaties met mannen, maar altijd in het geheim en dat houdt niemand vol”, zegt hij nog. Uiteraard. En dus wisten sommigen het ook al lang in zijn partij en daarbuiten. Of geloven we nu echt dat er al die jaren geen mensen waren die hem in ‘relaties met mannen’ hadden gezien? Andere homo’s die actief zijn in het Vlaams Belang en die het sappige nieuws niet voor zichzelf konden houden? Over de ondervoorzitter die ze gezien hadden in een darkroom, een homosauna of – Tom Van Grieken mag er niet aan denken – een publieke trefplaats voor homo’s in een park of op een parking? Het leven zoals het is, toch?
De Vlaamse Jozsef Szajer?
Het was veruit het meest besproken lockdownfeestje: de homoseksuele orgie in de Brusselse Steenstraat op vrijdag 27 november 2020. Zeker toen bleek dat een van de aanwezigen die via de regenpijp probeerde te vluchten, Jozsef Szajer was, Hongaars Europarlementslid voor Fidesz en vertrouweling van premier Viktor Orban. De maandag erop nam Szajer ontslag uit het Europees Parlement, en wat later stapte hij ook uit de partij die fel gekant is tegen gelijke rechten voor LGBT+-mensen.
Chantage of een politieke zet?
Ik durf er mijn pornocollectie op verwedden dat Janssens en Van Grieken dit incident uitgebreid hebben besproken. Het gedrag van Szajer is voor het Vlaams Belang onverteerbaar. Niet omdat hij mee schreef aan homofobe projecten in Hongarije, maar omdat hij als homo buiten de lijntjes kleurt. De manier waarop hij zijn seksualiteit beleeft past niet in de beginselverklaring van het Vlaams Belang. En ook niet in de nauwe hoofdjes van jonge Vlaams Belangers zoals Filip Brusselmans die in Humo verklaarde: “Transgenders zijn een anomalie, een afwijking. Van geslacht veranderen is niet normaal. Het is een symbool voor onze doorgeschoten permissiviteit: je doet en laat alles wat je maar wilt, zolang je de ander daarmee geen kwaad berokkent. Ik ben het niet eens met dat uitgangspunt. (…) Het is begonnen met de holebi’s die uitkwamen voor hun geaardheid. Moest kunnen, vonden we. We aanvaardden dat voortplanting en liefde van elkaar werden losgekoppeld.”
Jozef Szajer is duidelijk iemand die ‘voorplanting en liefde‘ van elkaar loskoppelt. Hij doet dat op een manier waar je terecht vragen bij kunt stellen in Coronatijden. Maar hij deed dat allicht ook al voor Corona. En dat willen ze niet in het Vlaams Belang. Tijd dus om iemand naar voor te schuiven die zich als de ideale schoonzoon gedraagt. Als voorbeeld voor de hele partij. Als dam tegen mogelijke chantage.
En als de ondervoorzitter van het Vlaams Belang openlijk homo mag zijn, dan moeten we ons toch geen zorgen maken als die partij mee aan de macht komt, toch?
Holebiplus 