Zijn er nog linkse homo’s, lesbiennes, bi’s en transgenders? Zeker wel. De huidige bewegingen tegen het kapitalisme zijn dan ook een ideale gelegenheid om te doen wat we al lang niet meer hebben gedaan: aansluiten bij andere strijdbewegingen en daar onze eisen kenbaar maken.
Van Tunesië… tot hier
De Arabische lente en de Indignados hebben 2011 zeer sterk gekleurd. Een golf van verontwaardiging en opstandigheid wierp zich op in Tunesië, ontwikkelde zich verder in Egypte en spreidde zich daarna uit over de hele Arabische wereld. Ook in de Arabische Wereld organiseren holebitransgenders zich. Kort nadien sloeg die golf over naar Europa. In Spanje en Griekenland werden, in navolging van het Egyptische voorbeeld, pleinen bezet. In menig Europese stad werden op de centrale pleinen volksvergaderingen georganiseerd met als leidmotief: ‘Echte democratie nu!’ Toen stonden de Amerikanen op. Occupy Wall Street! Een spontaan volksprotest met opnieuw pleinbezettingen en volksvergaderingen als voornaamste kenmerk. 99 procent van de bevolking aanvaardt niet langer dat 1 procent alle macht en rijkdom naar zich toetrekt. Intussen heeft de beweging ook de Belgische steden bereikt.
Ook wij zijn verontwaardigd
We delen de bekommernissen van de demonstranten. We willen, net zoals de Indignados en pleinbezetters dat doen, de zaken scherp stellen op ons terrein. Er is immers ook reden tot verontwaardiging over hoe men holebitransgenders behandelt. Een behandeling die ons welzijn, ons zelfrespect en onze gezondheid schaadt.
1. Verontwaardiging over hoe de homo- en transfobie opnieuw toeneemt. Dit wordt het scherpst aangevoeld in 
de volkswijken. Enkel doordat enkele homo’s en lesbiennes de moed hadden om homofoob geweld aan de grote klok te hangen kwam de politiek (een beetje) in beweging.
2. Verontwaardiging over hoe men het bijna vanzelsprekend vindt dat hiv (het virus dat aids veroorzaakt) zich nestelt in onze gemeenschap en de overheid daar nauwelijks iets aan doet. Volgens recente cijfers zou 1 op 20 Belgische homomannen hiv hebben. Dit betekent dat 1 op 20 mensen binnen een klein gedeelte 
van de bevolking het virus dragen. Bovendien kennen 1 op de 6 homo’s hun hiv-status niet, omdat ze zich niet laten testen. Doordat het aantal hiv-positieve mensen binnen deze kleine groep, toeneemt, is er sprake van een sneeuwbaleffect. 80 % van de homomannen heeft wisselende seksuele partners, blijkt uit onderzoek. De weigering van het Rode Kruis om bloed van homo’s te gebruiken maakt dit pijnlijk duidelijk. Met ‘homobloed’ heb je 1 op 20 kans om besmet te worden, met ‘heterobloed’ is dat 1 op 1000. Dat is een factor 50 verschil. Niet omdat we daar zelf voor gekozen hebben. Niet omdat we een verkeerde levenswijze hebben. Maar omdat we tot een groep behoren die blijkbaar geen recht heeft op gezondheidszorg die werkt.
3. Verontwaardiging over hoe aartsbisschop Léonard zich in de meest afschuwelijke bewoordingen over ons kan en mag uitlaten. Hij zegt dat homoseksualiteit een ziekte is en dat besmet worden met hiv je eigen schuld is. Scholen die zijn visie op homoseksualiteit onderwijzen passen infeite het homofobe programma van het Vlaams Belang toe. We ijveren ervoor dat Léonard voor zijn homofobe uitspraken veroordeeld wordt. Je kan deze campagne ondersteunen door de ballonnen en stickers tegen Léonard te verspreiden.
4. Verontwaardiging over hoe men omspringt met transgenders. Zij krijgen onvoldoende medische begeleiding. Wie een genderoperatie ondergaat wordt verplicht gesteriliseerd. Uit een onderzoek van het Steunpunt Gelijkekansenbeleid bleek dat voor de groep van transseksuelen (mensen wiens geslacht juridisch en operatief wordt aangepast) maar liefst 62,3% ooit gespeeld heeft met de gedachte aan zelfmoord. 22% ondernam tenminste één zelfmoordpoging.
5. Verontwaardiging over hoe men omspringt met holebitransgenderjongeren. 33% tot 45% van de holebi’s heeft tijdens het opgroeien zelfmoordgedachten. 12,4% van de homojongens onderneemt effectief een zelfmoordpoging.
Tegenover 5,9% van de heterojongens is dat meer dan het dubbele. Uit een onderzoek van 2009 blijkt dat 56,6% van de lesbische en bi-meisjes er minstens één keer ernstig aan dacht een einde te maken aan haar leven. 14,4% had minstens één suïcidepoging achter de rug. Scholen kunnen niet verplicht worden deze kwetsbare groep te ondersteunen.
6. Verontwaardiging over hoe men bezig is met de holebitransgenderbeweging af te breken: Holebitext is verdwenen, de Holebifoon wordt bedreigd, de “Veilig Vrijenlijn” (vroeger Aidstelefoon) stopt eind oktober en de L-Day (Lesbiennedag) zal haar laatste editie beleven. Reden: bezuinigingen. Men heeft ermee gedreigd de jaarlijkse Pride zonder geld te zetten. Wil men ons hiermee voorbereiden op nog meer bezuinigingen?
Doe mee!
Er wordt massa’s geld besteed aan het redden van banken. Je kunt een euro maar één keer uitgeven. Op het belachelijk kleine bedrag dat aan de ondersteuning van de holebitransgenderbeweging wordt besteed wordt intussen beknibbeld. Dat is onaanvaardbaar. Ook hier dringt een herverdeling van de rijkdom – en een sterkere ondersteuning van projecten die aan de noden van holebitransgenders tegemoet komen – zich op. We roepen alle holebi’s en transgenders op actief deel te nemen aan de manifestaties in de verschillende steden. Liefst als herkenbare holebitransgender, en in groep. Wij willen de Indignado’s van de holebitransgenderbeweging zijn. Wij voelen ons welkom in deze beweging. Wij zullen deze tekst verspreiden zodat de andere manifestanten onze eisen leren kennen. We zullen ons tonen als solidaire groep holebi’s en transgenders, met de roze driehoek en de regenboogkleuren.
Holebiplus 