Over nog méér dan LGBT+
De Vlaamse koepelorganisatie Çavaria lanceerde een open bevraging over de toekomst van de Belgian Pride, de jaarlijkse LGBT-manifestatie in Brussel sedert 1996. Ik stond mee aan de wieg van dit grootse evenement en was jarenlang actief bij het organiseren ervan. Hieronder mijn antwoord op de belangrijkste vragen.
Op 1 mei 1990 – dag van de arbeid – publiceerde de actiegroep Roze Aktiefront (RAF) een herwerkte versie van zijn platform. Dat is intussen 25 jaar geleden. Het is geen literair meesterwerk, maar nauwelijks verouderd. Het RAF voerde ludieke én harde acties en gebruikte daarvoor de moderne methodes zoals T-shirts, posters en spandoeken.
Tijdens deze verkiezingscampagne hebben bijna alle politieke partijen van enige omvang het over holebi- en transgenderrechten. “Stem op ons, wij zorgen dat uw rechten gerealiseerd worden” klinkt het bijna unisono op allerlei fora en debatten. Je zou bijna vergeten dat die strijd begonnen is als een linkse strijd tegen het conservatisme van de meeste andere partijen in, en dat eigenlijk nog altijd is. Een strijd waarin de PVDA haar progressieve rol heeft gespeeld.
Outrage!, de actiegroep die werd opgericht naar aanleiding van het homofoob geweld in Brussel heeft zich voor het eerst vertoond in een betoging tegen seksisme. De Slutwalk of Slettenmars trok enkele honderden deelnemers. Het nagelnieuwe logo van Outrage! was er voor het eerst te zien. Het VRT-radiojournaal liet kort een homo aan het woord die het recht om met je partner hand in hand te lopen op straat verdedigde.
Doorgaan met het lezen van “Nieuwe actiegroep voor het eerst de straat op”
“Falko rolmodel? Niet voor elke homojongere” kopt De Standaard vandaag. De jongerenbeweging Wel Jong Niet Hetero krijgt kritiek, omdat ze Falko uit ‘Idool’ naar voren schuift als rolmodel. Opmerkelijk genoeg komt die kritiek in de eerste plaats van holebi-jongeren zelf. Want: niet elke homo is een janet, redeneren ze.
Doorgaan met het lezen van “Falko zaait paniek bij jonge holebi’s”
Holebiplus 