Als een ‘allochtone’ schepen uit de bocht gaat en een seksistische uitspraak doet staan Mechelen en omgeving op hun kop. Als de NVA daarop reageert met een racistische uitspraak heeft niemand dat gehoord.
De verklaring van Ali Salmi: “Vrouwen moeten zich goed bewust zijn dat bepaalde signalen die ze uitzenden door de mannen anders kunnen worden geïnterpreteerd. Wees bewust van de reikwijdte van de signalen die je uitzendt. Dat is een heel goede tip die ik kan geven” is absoluut niet representatief voor zijn opvattingen inzake seksisme. Hij deed die uitspraak bovendien bij het lanceren van een nieuwe campagne inzake seksuele intimidatie als schepen van preventie. Wat hij daar gezegd heeft staat haaks op zijn opvattingen en het beleid dat hij heeft gevoerd. Vlaams minister Pascal Smet verklaarde eerder dat hij niet hand in hand durft te lopen met zijn vriend in Brussel. Wat is het verschil met de uitspraak van Ali Salmi? De uitspraak van Pascal Smet suggereert hetzelfde naar homo’s als de uitschuiver van Ali naar vrouwen: hou je gedeisd, provoceer niet. Waarom is Pascal Smet niet afgerekend op zijn verklaring?
Ik reageer op dit incident omdat ik Ali Salmi als een bondgenoot beschouw in de strijd tegen discrimininatie. Hij heeft niet zo maar de homofolieprijs gekregen. Ik kom op voor de PVDA dus het is niet aan mij om hem te verdedigen, dat kan hij zelf wel. Maar enkele bedenkingen – vooral op de reacties – moeten mij toch van het hart.
Gedreven mensen gaan gemakkelijker uit de bocht. Pijnlijk, maar niet onvergeeflijk. Ali heeft toegegeven dat zijn uitspraak ongelukkig was. Hij zegt op Facebook: “Ik heb inderdaad een ongelukkige uitspraak gedaan. Geef ik graag toe. Maar wie zonder fout is, werpe de eerste steen … De mensen die aanwezig waren en de hele actie hebben meegemaakt weten maar al te goed dat de actie niet moet worden teruggebracht tot deze ene uitspraak, die ik niet had mogen doen. Ik wil me dan ook verontschuldigen en excuseren indien ik hier mensen, en in het bijzonder vrouwen, zou mee gekwetst hebben.”
Tot zover deze rechtzetting. Nu over de echte problemen.
Ali Salmi is een van weinige politici – buiten de PVDA – die het mij mij eens zijn dat je seksisme, racisme en homofobie tegelijk en even krachtig dient te veroordelen en te bestrijden. In het PVDA-stadsprogramma voor Antwerpen staat: “De PVDA+ wil vermijden dat verschillende geviseerde groepen tegen elkaar worden uitgespeeld. Zo pleiten we er voor om samen het racisme en het heteroseksisme te bestrijden als alternatief voor de spanningen die tussen holebi’s, transgenders en allochtonen bestaan.”
Het racisme van de NVA
Dit standpunt vind ik niet terug bij de meeste kandidaten die op SP.A-lijsten staan. Zij pakken uit met de campagne “Seksisme en homofobie? Ik doe er niet aan mee!” Dit volstaat niet. Zelfs NVA en VB zullen zich tegen seksisme en homofobie uitspreken als ze daar een racistische draai aan kunnen geven.
Dat laatste wordt bevestigd in de reactie van de Mechelse NVA-lijsttrekker Marc Hendrickx: “Mechelen moet voor de N-VA een stad worden met nultolerantie wat betreft het fysiek of verbaal lastigvallen van vrouwen. Wat in Brussel gebeurt (zie “Femme de rue”) gebeurt spijtig genoeg immers ook in Mechelen. Evenveel zelfs, en door exact hetzelfde type daders, namelijk jonge slecht opgevoede allochtone jongens. En daar moet zonder dralen paal en perk aan worden gesteld.” de NVA reageert op het incident… met een racistische uitspraak. Marc Hendrickx zou zich diep moeten schamen. Is zijn partijgenoot Pol Van den Driessche een slecht opgevoede autochtone jongen? Zal Bart Somers Marc Hendrickx tot de orde roepen zoals hij met Ali Salmi van plan is?
Bartje en zijn lokdames
Burgemeester Bart Somers wil Ali Salmi op het eerstvolgende schepencollege interpelleren over zijn uitspraak. Zelf liet Somers zich intussen goed gaan in het ontwikkelen en promoten van een repressief beleid. Het inzetten van lokdames het uitschrijven van de gehate GAS-boetes en sedert kort ook het gebruik van de uniformcamera. PVDA-lijsttrekker Dirk Tuypens (foto) noemt deze laatste techniek onwettig.
Hij citeert politie-expert Cyrille Fijnaut die in een interview met Knack zegt dat we ons altijd moeten afvragen wie de relschoppers zijn: “Daarvoor moet je kijken naar hun opleiding, hun kansen op de arbeidsmarkt, de economische situatie van hun buurt. Er is een geïntegreerde aanpak nodig: als je het alleen op de politie laat afkomen, krijg je al snel een patstelling. Dan wordt de politie de representant van de gevestigde orde, en dan wordt elke vorm van maatschappelijke onvrede een gevecht met de politie.”
Geef de politie opdrachten die ze kunnen uitvoeren
Daar zitten volgens Dirk Tuypens twee belangrijke elementen in. Ten eerste dat een sociaal-economische voedingsbodem voor baldadig gedrag en criminaliteit wel degelijk een realiteit is, hoezeer de hogepriesters van de repressie dat ook proberen te ridiculiseren. De mokerslagen van de repressie kunnen die realiteit misschien tijdelijk camoufleren, maar uitwissen nooit. Ten tweede is het duidelijk dat de politie in een zeer onwelriekende bufferpositie gemanoeuvreerd wordt. De politie krijgt namelijk een opdracht in de nek geduwd die onmogelijk kan worden volbracht, precies omdat de sociaal-economische voedingsbodem volstrekt genegeerd wordt. De finaliteit van een repressief beleid is niets anders dan het pacificeren van ‘probleemwijken’ en ‘probleemgroepen’. Een met harde hand opgelegde rust die dieperliggende oorzaken alleen tijdelijk toedekt.
De PVDA formuleert onderstaande voorstellen:
1. Een kordate aanpak voor drugsdealers en amokmakers die veilig samenleven onmogelijk maken. Zero tolerantie voor de grote georganiseerde misdaad.
2. Meer sociale controle, meer gemeenschapswachters, buurtwerkers, straathoekwerkers dicht bij de mensen, uit de wijk. Meer jeugdanimatoren.
3. Conciërges in woonblokken, ondersteuning van buurtcomités.
4. Cursussen in sociale en openbare samenlevingszin in de scholen.
5. Geen afbouw van het aantal wijkagenten, maar herwaardering van de wijkagent.
6. Een tweede begeleider-controleur op de tram en de bus.
7. Herstelgerichte straffen voor kleine criminaliteit.
8. Onderwijs, jobs en strijd tegen discriminatie om de problemen bij de wortel aan te pakken.
Lees ook: Seksisme: dit is Belgisch en Vrouwen over seksisme
Holebiplus 