Tom De Cock twitterde dit weekend dat hij als homo toch bloed geeft en het Rode Kruis bij de neus neemt als hij hun vragenlijst invult.
Tom De Cock in het Nieuwsblad: “Dat ik zelfs geen bloed mag geven als ik veilig vrij, voelt als een kaakslag. Het insinueert dat mijn man en ik – we zijn intussen getrouwd – niet even trouw kunnen zijn aan elkaar als het gemiddelde heterokoppel.” Ik probeer vooral niet te vallen over het feit dat hij er wel een zeer naïeve opvatting over huwelijkstrouw op nahoudt. Je kan de Schelde dempen met alle getrouwde mannen en vrouwen die na enkele jaren huwelijk een andere invulling aan ‘huwelijkstrouw’ geven. Vaak wordt hiv op die manier doorgegeven: het koppel neukt zonder condoom, eentje gaat vreemd, wordt besmet en neukt zijn partner mee het paradijs in. Maar misschien is dat voor een radiopresentator van MNM een iets te gewaagde boodschap.
Het probleem is dat het Rode Kruis verdomme nog gelijk heeft ook. De homogemeenschap is een broeinest van hiv-besmetting.
Mieke Stessens van çavaria las het deze morgen nog van haar computer af: “Volgens de meest recente cijfers zou 1 op 20 Belgische homomannen hiv hebben. Bovendien kennen 1 op de 6 homo’s hun hiv-status niet, omdat ze zich niet laten testen. Dit betekent dat 1 op 20 mensen binnen een kleine groep van de bevolking het virus dragen. Doordat het aantal hiv-positieve mensen binnen deze kleine groep, toeneemt, is er sprake van een sneeuwbaleffect. 80 % van de homomannen heeft wisselende seksuele partners, blijkt uit onderzoek. De homosubcultuur kent een uitgebouwde sekshoreca, waar mannen elkaar – vaak ook via internetdating- anoniem kunnen ontmoeten. Anoniem sekscontact kan ‘seksuele etiquette’ in de weg staan.”
Weet je wat mij kwaad maakt? Dat na méér dan 30 jaar aidscrisis bijna niemand die cijfers kent: noch in de homowereld, noch in de media. Een paar keer per jaar is er wel iets rond hiv en dan gaan we met z’n allen met kaarsjes rondlopen en rode lintjes dragen. Er is meer nodig dan dat. Iedere homo zou dit soort dingen even goed moeten ingehamerd krijgen als het besef dat je van onzuiver water buikloop krijgt. Dan zouden er misschien een paar heel kwaad worden omdat men ons in deze laat stikken. En dat willen de beleidsmensen niet: we moeten vooral rustig blijven, niet opstandig worden. U kunt lang in leven blijven, neemt u vooral nog een pilletje! Zolang de ziekte in de groep ‘mannen die seks hebben met mannen’ blijft ligt er niemand wakker van. Het Rode Kruis zorgt voor de quarantaine en klaar is kees.
Wel, laat ik het toch nog maar eens proberen. Gisteravond zag ik in de “realityreeks” over mensen met hiv dat Frankie (op de foto met zijn maandelijkse vracht pillen) twee keer werd verstoten door zijn familie: de eerste keer na zijn coming-out als homo, de tweede keer toen hij meldde dat hij besmet is met hiv. Is Frankie een moslim of een zwarte Afrikaan? Nee hoor, een rasechte Vlaming. Zo’n dingen staan je te wachten als je besmet raakt. Hemeltergend is dat.
Mieke Stessens liet vandaag aan de pers weten: “Çavaria zal in het najaar, met een denkdag voor de beweging, een start maken met een diepgaande en brede discussie over het seksuele gedrag van homomannen. Het doel van deze discussie zal zijn om de complexiteit van hiv bij msm te doorgronden, om op die manier samen strategieën te ontwikkelen om homomannen en hun partners te beschermen.” Dat klinkt heel diepgaand en breed, en vooral zo braafjes.
Gelukkig is Tom De Cock eventjes rebels geweest. Waarvoor dank.
Lees ook:Tips voor homoseksuele bloedgevers en We hebben een eisenplatform rond hiv nodig
Holebiplus 