Ihsane Jarfi, een Luikse jongeman van 32, werd in april 2012 vermoord door vier mannen, die vonden dat hij omwille van zijn homoseksualiteit niet het recht had om te leven. Sinds 2014 organiseert de Fondation Ihsane Jarfi, opgericht door Hassan Jarfi, de vader van Ihsane, elk jaar een mars ter nagedachtenis van Ihsane. Hieronder een verslag van de editie 2016. De eerstvolgende heeft plaats op donderdagavond 17 mei 2018 te Brussel. Meer info op deze facebookpagina.
De vorige jaren werd de mars in Brussel georganiseerd. Dit jaar vond de mars plaats in Gent, voorafgegaan door een congres met als thema Pride & Privilege. Daar zette Hassan Jarfi (hier bij de start van de mars) de toon: “Je kan homofobie niet bestrijden en tegelijk seksist of racist zijn.” Ruim 250 mensen liepen ’s avonds door de binnenstad. Op de mars waren vertegenwoordigers aanwezig van Vlaamse, Brusselse en Waalse holebi- en transverenigingen. Hieronder foto’s van de mars en de tekst van de verklaring die aan het publiek werd uitgedeeld. De tussentitels zijn van mij.
Met de herdenkingsmars zeggen we nee tegen de verschillende vormen van geweld en uitsluiting waarmee holebi’s en transgenders nog steeds dag in dag uit geconfronteerd worden.
Fysiek, Institutioneel en verbaal geweld
1. Tegen fysiek geweld. De moord op Ihsane Jarfi was de eerste gerechtelijk erkende homofobe moord in België. Fondation Ihsane Jarfi en de herdenkingsmars zijn in het leven geroepen om ervoor te zorgen dat het ook de laatste was.
2. Tegen alledaagse en institutionele discriminatie en uitsluiting. België mag dan een van de beste landen ter wereld zijn als het gaat om rechten voor holebi’s en transgenders, op sociaal in institutioneel vlak zijn we er nog lang niet: holebi’s en transgenders worden nog al te vaak geconfronteerd met discriminatie en uitsluiting.
3. Tegen symbolisch en verbaal geweld. in een samenleving waar hetero’s en cisgenders de norm zijn, worden mensen die niet aan die norm beantwoorden op verschillende manieren geviseerd en uitgesloten. Wij zeggen NEE tegen ‘homo‘ als scheldwoord, NEE tegen de idee dat holebi’s en transgenders abnormaal, minderwaardig of ziek zijn.
Tegen uitsluiting in eigen rangen
Ihsane was niet alleen homo, hij was ook Marokkaan en moslim – twee identiteiten die vandaag meer dan ooit een grond zijn voor stigmatisering en uitsluiting. De mars roept dit jaar dan ook op tegen ALLE vormen van uitsluiting en geweld, en voor verdraagzaamheid ten aanzien van ALLE minderheden. We zeggen met klem nee tegen elke vorm van uitsluiting of geweld, op basis van geaardheid, gender, etniciteit, geloof, huidskleur, lichamelijkheid, sociale klasse, … We steken daarbij zeker ook de hand in eigen boezem en vragen aandacht voor privileges, uitsluiting en stigmatisering binnen onze eigen organisaties en achterban.
België is geen paradijs
Tot slot keuren wij ten stelligste af dat thema’s gerelateerd aan vrouwenrechten en LGBT-rechten ingezet worden in een wij/zij retoriek die enerzijds moslims en nieuwkomers afschildert als vrouw- en holebi-onvriendelijk en anderzijds België voorstelt als het aards paradijs voor vrouwen, holebi’s en transgenders. Waarom? Omdat het versluiert dat we er nog lang niet zijn als het gaat om gendergelijkheid en gelijkwaardigheid van holebi’s en transgenders. En omdat het stigmatisering en uitsluiting van etnische en religieuze minderheden in de hand werkt – iets waartegen wij met klem zeggen: “Niet in onze naam’!
Hartverwarmend was ook de solidariteit over de taalgrens heen die deze actie kenmerkt. Met delegaties van Arc-en-Ciel Wallonie (Waalse koepelorganisatie) en uit Luik. Op de website van Arc-en-Ciel: “Onze maatschappij wordt geteisterd door een ondermijnend kwaad: de obsessie om de mens te classificeren. Wat is de eerste vraag die we stellen aan een vrouw die haar zwangerschap aankondigt? Deze dodelijke obsessie is de wortel van seksisme en homofobie. We moeten absoluut acties ontwikkelen om genderstereotypen te doorbreken, vooral bij jonge kinderen. (…) Het voorstel tot decreet dat is ingediend in het parlement van de Federatie Wallonië-Brussel, om seksisme uit de schoolboeken te verwijderen is een initiatief dat we verwelkomen.”
Ook een delegatie van het Rainbow House uit Brussel was present.
“We herdenken in de eerste plaats Ishane Jarfi, het slachtoffer van de eerste erkende homofobe moord in ons land en komen op tegen holebifobie en transfobie, maar daar stopt het niet”, zegt Jeroen Borghs van koepelorganisatie Çavaria. “We komen op tegen alle vormen van uitsluiting en geweld en haat. Dit is echt een symbool van liefde, respect en solidariteit voor elk slachtoffer van discriminatie en uitsluiting.”
De PVDA-delegatie die deelnam aan de mars. Een week eerder stapte de PVDA mee in de Belgian Pride. Uit het persbericht dat de PVDA hierover maakte: “Het antwoord op homo- en transfobie, racisme, seksisme en alle andere vormen van discriminatie heet superdiversiteit: een samenleving waarin ieder gelijk en evenwaardig is. Het is belangrijk om bruggen te bouwen tussen de verschillende antidiscriminatiebewegingen. In plaats van verdeling, werken we aan samenwerking en solidariteit.”
“Holebi-aanvaarding begint in het gezin” is een van de oudste spandoeken die ik ken. De Werkgroep Ouders uit Gent draagt de boodschap consequent uit in elke Pride en was er vrijdag ook.
De koepelorganisatie van Holebi/transgenderjongerengroepen Op Facebook: “Gisteren liepen wij mee in de MARS ISHANE JARFI en zeiden we ‘JA’ voor een tolerantere samenleving.”
Missy Kel (die tijdens het congres het slotgesprek met Hassan Jarfi voerde): “Als men werkelijk iets wil doen aan alle vormen van uitsluiting zal het noodzakelijk zijn om het over normativiteit en subtiele vormen van uitsluiting te hebben en hoe dit ongelijk en discriminatie in stand houdt, zonder schroom, zonder schuld, maar met des te meer moed.” Op de foto met Fourat Ben Chikha en Jaouad Aloul.
Bekijk ook de fotoreportage van Zizo.
Holebiplus 