De Kiss In komt terug in de mode. Het was één van de drukst bijgewoonde acties sedert jaren in Antwerpen op 9 augustus aan het Russische consulaat(foto). Op 8 september werd dit nog eens herhaald in Brussel naar aanleiding van een internationale oproep die werd opgevolgd in in tientallen steden.
“Sommige Europese landen legaliseren het homohuwelijk, maar de Europeanen sterven uit (…) en uit homohuwelijken komen geen kinderen voort. Heteroseksuele koppels moeten deze bevolkingsafname tegengaan. Laat ons onze eigen keuze maken, zoals wij geschikt achten voor ons land.” Gevleugelde woorden van de Russische president Vladimir Poetin in de Volkskrant.
De wereldwijde protesten tegen het mishandelen en discrimineren van holebi’s in Rusland waren niet weg te branden uit de (sociale) media en zo hoort het ook. Actie tegen homo- en transfobie is een internationale bezigheid geworden. Het kan ook moeilijk anders: een land waar holebi’s en transgenders ongestoord hun leven kunnen leiden bestaat vooralsnog niet. De focus die de voorbije weken op Rusland lag had ook een ranzig kantje: een zekere Obama kon het niet laten om oude rekeningen te vereffenen met Rusland.
De Amerikaanse droom…
Russische activisten hadden de ‘eer‘ om hem te ontmoeten tijdens G20-top in St. Petersburg. Daar hing Obama de sociale jongen uit: “Ik ben zeer trots op hun werk” verklaarde hij achteraf. “Een deel van goed bestuur is dat we ruimte creëren voor de burgermaatschappij”. Hij schoot bijna vol toen hij opmerkte veel gemeen te hebben met de activisten: “Ik ben begonnen als organisator van gemeenschappen, wat we tegenwoordig een internationale NGO zouden kunnen noemen. Ik werd verkozen omdat ik mensen organiseerde aan de basis.” Een straathoekwerker die het tot president brengt, het is eens wat anders dan een krantenverkoper die miljonair wordt. De mythe van de Amerikaanse droom in een nieuwe kleedje.
… en de realiteit
De rechten van holebi’s en transgenders interesseren Obama nauwelijks. Mensenrechten evenmin. In Rusland komt het hem goed uit om ze uit te spelen tegen wie de politiek van de VS niet klakkeloos wenst te volgen. Obama was razend toen de voortvluchtige Amerikaanse computerspecialist en klokkenluider Edward Snowden asiel kreeg in Rusland. Wie beschermde hier de mensenrechten? Alvast niet Obama. De toorn van de Amerikaanse president was te begrijpen. Snowden lekte geheime documenten van de Amerikaanse inlichtingendienst NSA. Daaruit blijkt dat die op grote schaal internetberichten en telefoontjes onderschept.
Terwijl Snowden uit de klauwen van de VS kon blijven verging het de 25-jarige ex-soldaat Bradley Manning veel minder goed. Hij werd ertoe veroordeeld om na zijn onthullingen weg te rotten in een Amerikaanse gevangenis. In de brief waarin hij gratie vraagt schrijft Manning: “Als er onschuldige burgers gedood werden, kozen we ervoor om ons te verbergen achter de sluier van nationale veiligheid en geheime informatie, eerder dan verantwoordelijkheid op te nemen voor onze daden. En dit om geen publieke verantwoording te moeten afleggen” De klokkenluider schotelt Obama in zijn brief ook een citaat van activist Howard Zinn voor: “Er is geen vlag groot genoeg om de schaamte van de dood van onschuldige mensen te verbergen.” De jongeman in dit T-shirt beseft het allicht niet, maar de Amerikaanse vlag die erop staat is wellicht het meest gehate (en verbrande) symbool ter wereld. De voorbije decennia hebben de VS tientallen landen gebombardeerd of er staatsgrepen uitgelokt. Tegenwoordig beschikken ze over een spionagenetwerk waarbij zelfs geregistreerd wordt wanneer je dit artikel deelt op Facebook. Lang voor Bin Laden het terrorisme uitvond beschikte Amerika reeds over een wapenarsenaal waarmee ze de gehele wereld kunnen controleren, inclusief chemisch en nucleair wapentuig. Deze supermacht beschikt over alle middelen (check out hun arsenaal aan wapentuig, het grootste van de wereld) om hun wil aan de rest van de wereld op te leggen. Het organiseren van het verzet daartegen is zeer belangrijk. De VS heeft immers nog geen enkel land ter wereld de democratie gebracht. Het aantal oorlogsmisdaden en dictaturen dat ze aan de wereld hebben opgelegd of geprobeerd op te leggen is daarentegen is gigantisch.
‘Stel ik de verkeerde vragen?’
Manning vroeg niet alleen gratie, hij kwam ook nog eens uit de kast als transgender. Bradley (foto onderaan) noemt zich vanaf nu Chelsea en richt de schijnwerpers op de gebrekkige transgenderrechten in haar land. Aan moed en doorzettingsvermogen ontbreekt het haar alvast niet. Een transgevangene kan in de VS geen transitie ondergaan, aldus de woordvoerster van de militaire gevangenis. Al zijn er intussen processen aan het lopen om daar verandering in te brengen. Het ontlokte bij çavariawoordvoerder Yves Aerts dit commentaar: “Obama geeft kritiek op Ruslands homofobe wetgeving (en de inperking van je recht op expressie). Mooi. En wat met de transgenderrechten in de USA (en de inperking van je recht op expressie)? Of stel ik de verkeerde vragen?”
Homofobie in de VS
Dit kaartje geeft niet echt een rooskleurig beeld van de
holebi- en transgenderrechten in de VS. Bovendien is het een zeer crimineel land. Volgens The Economist van 15 augustus telt de VS 5 procent van de wereldbevolking en 25 procent van alle gevangenen. Geen enkel land ter wereld heeft in verhouding tot zijn bevolking zoveel gevangenen. Zoveel slechte mensen in de VS? Ik denk het niet. De economische situatie is daar zo slecht dat werkloosheid, sociale uitsluiting en criminaliteit er hand in hand gaan.
Barak – ‘God Bless America’ – Obama wordt tegenwoordig nogal eens de hemel ingeprezen omdat hij het opneemt voor holebi’s en transgenders. Dat is niet helemaal onjuist, maar om nu te zeggen dat de VS aan de wereld op dat vlak lessen te geven heeft is overdreven. Als je als homo geboren bent in een staat als Texas kan je maar beter migreren naar een ander stuk van de VS. Sommige gruwelverhalen uit de VS moeten niet onderdoen voor wat je tegenwoordig over Rusland hoort. Een homokoppel uit Portland zat hand in hand in de vliegveld shuttle-bus in Albuquerque, New Mexico waar ze aan de Gaypride wilden deelnemen. Ze werden door de chauffeur prompt gesommeerd… om helemaal achteraan in de bus te gaan zitten. Een incident dat doet denken aan het racisme in de VS zoals we dat uit de jaren 1950-1960 kennen. Toen waren er zelfs wetten die zwarten verplichtten om achteraan in de bus plaats te nemen. In Chicago werd onlangs een lesbisch koppel (foto) toegetakeld door 10 mannen. Harde feiten die momenteel ondergesneeuwd raken door de berichten uit Rusland.
Je hoeft uiteraard niet in Rusland of in de VS te gaan wonen. Veel erger is dat de VS – via haar extreme religieuze sektes – probeert homofobie (en aanverwante thema’s zoals het verbod op abortus) uit te voeren naar het buitenland, met name naar Afrika. Het standaardwerk waarin dit fenomeen wordt blootgelegd is Globalizing the Culture Wars, een brochure van Kapya Kaoma waarin de samenwerking tussen Amerikaanse conservatieven en Afrikaanse kerken grondig wordt beschreven. Het gaat over het uitwisselen van informatie, het financieel ondersteunen van Afrikaanse religieuzen door Amerikaanse organisaties. Toen dit rapport in 2009 uitkwam was het ook voor vele activisten in de VS een revelatie. In de inleiding lezen we: “Net zoals de VS en andere landen uit het Noorden hun chemische en farmaceutische afval dumpen in landen van de Derde Wereld, exporteren wij nu ook een politiek discours dat in onze eigen samenleving als afval wordt beschouwd. Amerikaans rechts heeft zichzelf opnieuw op de kaart gezet na een periode waarin ze waren weggehoond als supporters van de koloniale regimes. Ze trekken nu de kaart van de strijd tegen het ‘moreel verval’ in Afrika.”
De ultra-conservatieve religieuze sektes zwermen ongestoord uit in Afrika en hebben de ambitie – en het geld – om daar – samen met de plaatselijke geestelijke leiders – de bevolking op te hitsen tegen holebi’s en transgenders. Alles is immers beter dan een bevolking die in opstand komt tegen haar eigen corrupte leiders of – godbetert – tegen de VS zelf. Obama steekt geen vinger uit om die fanatici terug naar de VS te halen.
In een recent artikel wordt erop gewezen dat wat in het rapport van Kaoma wordt beschreven gewoon verder gaat. Dezelfde rechts-christelijke organisaties die zich verzet hebben tegen de erkenning van same-sex huwelijken in de VS ondersteunen vandaag vergelijkbare campagnes in Kenya, Zimbabwe en Brazilië.
Hebben we Obama nodig voor LHBT-rechten?
Het antwoord daarop is neen. Als we iets in beweging zetten rond onze rechten dan komt dat door onze eigen acties en contacten met bondgenoten. Hoopgevend zijn de positieve reacties van atleten en supporters. Obama en sommige andere politici komen daarop af als vliegen op siroop, als het hen uitkomt tenminste. De acties rond Rusland geven de juiste richting aan: blijven mobiliseren zoals bij de Kiss Ins en rond de winterspelen. We zullen niemand uit de politieke wereld tegenhouden om onze acties lippendienst te bewijzen maar we zullen er ook blijven op wijzen dat hun agenda niet gelijkloopt met de onze. Obama moet niet teveel praatjes verkopen in Rusland, hij moet vooral zijn extreem-rechtse christelijke sektes terughalen uit Afrika. Hoeveel Russische LHBT-activisten zouden trouwens weten dat de VS vuil spel speelt in Afrika?Het is niet omdat er vandaag een zwart poppetje in het Witte Huis woont (dat ons enigszins op een andere toon toespreekt dan zijn voorganger) dat het karakter van de supermacht Amerika veranderd is. Onderstaande vergelijkende tabel over de militaire uitgaven spreekt boekdelen.
Scott Lively, een van de evangelisten die Afrika bestookt met homofobie, verheugt zich over de antihomowetten in Rusland.