“Ik hoop ooit Mister Belgium te worden”

Haroun op de Belgian Pride 2013

This article in English

Ik ontmoette Haroun dit voorjaar op de algemene vergadering van çavaria. Hij was mee met de delegatie die Why Me vertegenwoordigde. Verder contact verliep via Facebook, al hoop ik hem te ontmoeten op de mensenrechtenconferentie naar aanleiding van de World Outgames. Intussen hem toch maar eens interviewen. Mijn kennis van het Swahili is 0,000, maar hij spreekt gelukkig wel Engels.

Vertel me eens wat meer over jezelf.

Ik kom uit het Oost-Afrikaanse land Tanzania. Ik werd geboren op 11 juni 1993. Ik heb lagere school gelopen in Zanaki en mijn middelbare school in Biafra. Die heb ik niet afgemaakt omdat mijn familie geen geld had om mijn schoolgeld te betalen. Ik onderbrak mijn studies in 2010 en heb sindsdien niet meer gestudeerd. Mijn belangrijkste hobby is model zijn: ik hou ervan allerlei soorten kleren uit te proberen en mijn haar in verschillende stijlen te leggen. Ik hoop ooit Mister Belgium te worden. Ik doe ook aan zwemmen en basketbal. Ik ben homo, top maar kan ook bottom zijn.

Je kwam naar België als vluchteling omdat homoseksualiteit in je land verboden is. Hoe is de situatie precies in Tanzania?

In Tanzania kan je 14 jaar gevangenisstraf krijgen als je daarop betrapt wordt. Het is een zeer religieus land met zowel moslims als christenen. Homoseksualiteit wordt er niet geaccepteerd, het is er een taboe. Veel mensen worden gedood, gearresteerd en opgesloten in de gevangenis.

Hoe sta jij er nu voor?

Sinds ik in België ben voel ik mij gelukkig omdat ik vrij ben. Niet zoals in Tanzania waar ik mijn homoseksualiteit moest verstoppen voor mijn familie. In mijn land zijn er geen ontmoetingsplaatsen voor holebi’s en transgenders. Hier kan ik samen met vrienden plezier maken. Ik ben dankbaar en gelukkig sedert mijn asielaanvraag op 14 februari. Ik kreeg eten, onderdak en medische zorgen. Ik ben blij dat ik in de procedure voor asiel zit. Intussen heb ik een tweede interview meegemaakt bij het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen, dat was op 4 april. Het resultaat was negatief en dus heeft mijn advocaat beroep aangetekend. Ik wacht nu op het antwoord daarop. Ik denk dat ik het haal en als vluchteling in België zal erkend worden.

Toen ik in Brussel was voor mijn eerste interview kreeg ik een foldertje van Why me. Ik leerde snel hun voorzitter Alberick (rechts op de foto) kennen. Ik ben hen dankbaar dat ze mij in contact brachten met andere mensen die in dezelfde situatie zitten. Vogels met dezelfde vleugels vliegen samen. Ik ben nu lid van Why Me sedert de eerste bijeenkomst in maart 2013.

Je stuurde me een een video door over een discussie in het parlement van Tanzania Waar ging dat precies over?

In juni was er een debat in het parlement over homoseksualiteit. Wenje, één van de parlementsleden van de Chadema-partij hield een toespraak waarin hij de CUF, een meer liberale partij, aanviel. De CUF heeft een opener visie op homoseksualiteit en wil holebi’s en transgenders steunen. Dat stuitte op groot verzet van andere parlementsleden en leidde tot een verhitte discussie die uiteindelijk werd uitgesteld.