Chille Deman (vooraan) en Alan De Bruyne hebben de 18de Belgian Pride alweer uitstekend ingeleid. U krijgt hun speech hier exclusief (de tussentitels zijn van mij). Het aantal deelnemers is belangrijk, maar ook waarvoor ze op straat komen. Alan en Chille weten dat zoals steeds goed te verwoorden. Zonder hun werk en dat van de tientallen vrijwillig(st)ers zou er geen Pride zijn. Iedereen daar een dikke merci en een luide proficiat!
Dit is de achttiende keer dat organisaties van transgenders en holebi’s iedereen uitnodigen. Welkom op de viering van de diversiteit in Brussel ! Welkom op de Pride 4 Every One!
Blij met het plan, nu de uitwerking
Een jaar geleden droegen we een rouwband. Eén week voor de Pride werd in Luik het lichaam teruggevonden van Ihsan Jarfi. Hij was vermoord omdat hij homo was. Premier Elio di Rupo en de ministers Turtelboom en Milquet hebben zich er toen toe verbonden een globaal plan tegen homofobie en transfobie uit te werken. Het eerste deel van dit plan ligt op tafel sinds eind januari. De grote lijnen van dit plan tegen homofoob en transfoob geweld moeten nu in maatregelen en wetten gegoten worden. Ter gelegenheid van de internationale dag tegen homofobie werd gisteren het tweede luik van het plan voorgesteld. Daarin komen preventie en sensibilisering aan bod. Wij zijn daar bijzonder gelukkig om.
Dit plan in twee delen is een document, gedragen door – stel je voor – de Federale, de Vlaamse, de Waalse, de Brusselse, de Duitstalige, de Franstalige en de Nederlandstalige overheden van het land. De Belgian Pride beschouwt dit als een hoopgevende stap vooruit. We blijven echter druk uitoefenen want die goede bedoelingen moeten realiteit worden. Op de Pride van volgend jaar, op 17 mei zien we hoever het daarmee staat. Enkele weken later komen er belangrijke verkiezingen.
Storm in Frankrijk
Ons land heeft reeds zeer grote stappen gezet. Sinds 10 jaar kan iedereen trouwen in België en sinds 7 jaar is adoptie mogelijk voor same sex koppels. Met stijgende verbazing en verontwaardiging keken we de laatste weken naar Frankrijk. Het huwelijk voor iedereen heeft daar een ongeziene golf van homofobie ontketend. Maar de wet is er nu door! Wij verwelkomen Nicolas Gougain (foto). Hij is de vertegenwoordiger van de Inter-LGBT de France en hield eraan de Belgen te komen danken voor hun steun. Gedurende maanden heeft hij verschrikkelijke stormen doorstaan. Maar ze zijn erdoor. Geef hem een denderend applaus!
In Frankrijk is de strijd pijnlijk en hard geweest maar uiteindelijk heeft gelijkheid het gehaald. Vandaag moeten we samen verder.
In België kan iedereen dus trouwen – of niet trouwen – sinds tien jaar. Adoptie door twee vrouwen of door twee mannen is mogelijk sinds zeven jaar en de maatschappij is helemaal niet overkop gegaan… onze frieten smaken nog steeds even goed.
Een waaier van relatievormen
Maar daarom is alles niet in orde. Er blijft nog veel ongelijkheid op het vlak van familiale en ouderlijke rechten. Dit geldt niet alleen voor holebis en trangenders maar voor iedereen die niet in een traditionele gezinsvorm zit. Daarom nam de Pride van dit jaar als thema: Rainbowfamilies. Je hebt een waaier, een regenboog aan familiale verbanden en wij vinden dat iedereen gelijke rechten verdient. Daarom ook hebben de drie koepels – çavaria, het Regenbooghuis en Arc-en-Ciel Wallonie concrete eisen opgelijst rond adoptie, co-ouderschap, sociaal ouderschap en samenlevingsverbanden. Dit is het eisenprogramma van de Belgian Pride van dit jaar.
Nog 78 landen te gaan
Wij gaan door tot er een volledige gelijkheid is in België! Maar we willen ook veel energie steken in de internationale solidariteit. Vandaag staat de Pride hier op dit podium, samen met talrijke politiekers. Gelijke rechten is hier een begrip geworden. Tegelijkertijd zijn er nog zeven landen in de wereld waar homoseksualiteit gestraft wordt met de doodstraf. In 78 landen in de wereld staan holebis en transgenders nog steeds buiten de wet.
Een kooi vol leed
Hier staat een kooi. Twee mensen van Wel Jong Niet Hetero hebben zich hier 48 uur in laten opsluiten. Hiermee willen zij deze pijnlijke internationale realiteit aanklagen. Deze kooi symboliseert het leed van een massa zusters en broeders in de hele wereld. Wij moeten en kunnen daar iets aan doen. Ook de politici kunnen en moeten daar iets aan doen. Gelijke kansen moet een wereldwijde realiteit worden. Wij rekenen op de politici om daar actief aan te werken. Wij nodigen de aanwezige Ministers en schepenen van Gelijke kansen uit naar voor te komen en samen die kooi open te trekken. En als dat lukt vragen wij aan u allen een geweldige ,sterke kreet te slaken. Deze roep van solidariteit tegen de homofobie en de transfobie moet ver gehoord worden, overal in de wereld.
Macedonië ligt vandaag in Brussel
De Belgian Pride zelf voert internationale solidariteit hoog in het vaandel. Daarom hebben wij dit jaar mensen uit Macedonië uitgenodigd. Dragana Drdnarevska en Ljubomir Faizov vertegenwoordigen hen hier op het podium. In Macedonië hebben holebi’s en trangenders geen enkel recht. De kerk, de politici en de media voeren campagne tegen het toekennen van rechten. In 2010 werd daar een wet aangenomen tegen discriminatie maar van seksuele oriëntatie of gender is geen sprake. Macedonië wil lid worden van de Europese Unie. LGBT rechten moeten daartoe een breekpunt zijn. Een Pride in Skopje is op dit ogenblik gewoon ondenkbaar. Daarom wordt de Belgian Pride vandaag ook de Macedonian Pride!