De uitspraak van Bart De Wever over homo’s met regenboogtruitjes aan de Antwerpse loketten heeft kwaad bloed gezet. Nochtans lees je in vele verontwaardigde teksten ook dat BDW niet homofoob is. Ben je homofoob als je gezegd hebt dat homo’s met een regenboogtruitje niet thuishoren aan een Antwerps loket?
Michiel Vanackere van WJNH schrijft: “Nog even voor de duidelijkheid: ik denk helemaal niet dat u homofoob bent, wel een geweldige communicatiestrateeg.” Yves Desmet schreef in De Morgen: “De Wever is geen homohater. Het homohuwelijk is voor hem geen probleem, gelijkberechtiging al evenmin.” Waarover maken we ons dan eigenlijk druk? Bestaat homofobie eigenlijk nog wel? çavaria schafte dit jaar de homofobieprijs af. Een prijs die ooit werd toegekend aan Mgr. Léonard en aan Alexandra Colen van het Vlaams Belang. Of BDW homfoob is of niet, de kans dat hij die prijs krijgt is intussen verkeken (of vermeden?). De (positieve) homofolieprijs (voor wie zich verdienstelijk maakte voor onze zaak) werd door çavaria opgesplitst in de Çavaria Media Award, de Çavaria Campaign Award en de Çavaria Lifetime Achievement Award. Allemaal aanmoedigende schouderklopjes en wie ben ik om daar tegen te zijn. Initiatieven zoals op de Basisschool Sint-Martinus uit Sint-Jans-Molenbeek kunnen niet voldoende geprezen worden. Het onverbiddelijk aan de schandpaal nagelen van kwaadaardige homofoben is echter niet meer wenselijk volgens çavaria. Misschien denkt U dat homofobie niet meer voorkomt in de politiek? En dan toch zeker niet bij een burgemeester? Dat het alleen nog voorkomt in de armoedewijken van Borgerhout en Molenbeek?
Wat is homofobie nu ook alweer?
Homofobie is – wat politici betreft – vooral wat holebi’s gelijke rechten ontzegt. In Nederland noemt men de antidiscriminatiewet trouwens ‘Wet gelijke behandeling’. De enige politieke partij die het etiket homofoob verdient in dit land is het Vlaams Belang. Ik vertel u niks nieuws als ik zeg dat er bij de NVA de politieke koorts is opgedoken om zowel de kiezers als de mandatarissen van het VB te behagen en in de NVA op te nemen. Ze moeten daarbij geen inburgeringscursus volgen.
Too little, too late?
Terug naar BDW. Ik vond het toch wel belangrijk om te zien hoe het daar nu mee zit, wat homofobe neigingen betreft. Zijn regenboogquote kwam er de dag na de bekendmaking van het actieplan tegen homofoob geweld door de federale regering. Maar dat zal wel weer toeval zijn. Volgens wat ik lees is er geen vuiltje aan de lucht. BDW is holebiproof. Maar zijn we daar wel zo zeker van?
Toen de grote gevechten werden geleverd voor de antidiscriminatiewet en de openstelling van het huwelijk was BDW nog helemaal niet zo belangrijk en bovendien zat hij niet op de juiste plek. Om het allemaal mee te maken had hij in het federale parlement moeten zitten. We kunnen dus niet weten hoe hij gereageerd zou hebben op wetten die begin deze eeuw gestemd zijn. in 2004 werd BDW verkozen tot Vlaams parlementslid. De openstelling van het huwelijk werd een jaar eerder in het federale parlement gestemd.
Belangrijke stemming in 2003: Bourgeois afwezig
Bij de stemming over de openstelling van het huwelijk zat de NVA helemaal nog niet in het federale parlement. Tijdens die stemming op 30 januari 2003, stemden de drie leden van de VU (Volksunie, de partij waaruit zowel VB als NVA ontstaan zijn) verdeeld: Fons Borginon (die later naar het progressieve Spirit zou gaan) stemde voor, Frieda Brepoels (NVA) onthield zich. Danny Pieters (NVA) en Karel Van Horebeeke (NVA) stemden voor. Toenmalig voorzitter van de NVA Geert Bourgeois… was afwezig. Was het historisch belang van deze stemming hem ontgaan? Of juist niet? Van een verpletterende steun vanuit Vlaamsnationale hoek kan je niet spreken.Het Vlaams Belang stemde unaniem tegen en beloofde zelfs de beslissing te zullen terugdraaien als ze daar ooit de kans toe krijgen. In de senaat (28 november 2002) stemde Chris Vandenbroecke (NVA) voor.
2006: ‘Homo’s in Vlaanderen’
Onder deze titel verscheen in De Morgen van 6 november 2006 een opiniestuk van BDW. De ‘homobeweging’ lijkt meer op de Vlaamse beweging dan je op het eerste gezicht zou denken volgens BDW. Het aantonen van die stelling kwakkelt nogal maar daar is het BDW niet echt om te doen. We vernemen dat hij intussen zijn achterstand heeft ingehaald: “Voor Vlamingen van mijn generatie is het meestal een evidentie dat homoseksualiteit tot de condition humaine behoort. Persoonlijk ken ik enkele tientallen homo’s en lesbiennes als familieleden, vrienden, kennissen of partijgenoten. Via sommigen van hen leerde ik de homobeweging kennen.” Die ‘condition humaine‘ klinkt goed, maar het zegt niet veel meer dan wat het VB ook zegt: “Ook onder onze kiezers zullen er wel homofielen zijn. De homofiel is een mens.” zei Gerolf Annemans al in 1992 in De Standaard. De vraag is wat je die mensen toekent: gelijke rechten of niet? De openlijke steun van BDW aan de openstelling van het huwelijk zou er pas in 2010 komen. De jaarlijkse pride kan niet op zijn sympathie rekenen: “Sommigen vinden het bijvoorbeeld nog altijd een goed idee om hier ‘gay parades’ te organiseren. Anderen beseffen, zoals Vlaamsgezinden weten dat de media er steevast de meest extreme en/of troosteloze figuren zullen uitpikken als ze op straat komen, dat zulke optochten precies aanleiding geven om stereotypen over homo’s dik in de verf te zetten.” Een standpunt dat elk voorjaar wel in een of andere vorm opduikt, maar BDW is de enige politieke leider die het verdedigt, samen met het Vlaams Belang.
Leve Mikpunt!
Het VB haalde bij de Vlaamse en Europese verkiezingen van 2004 maar liefst 24% van de stemmen en werd daarmee de grootste partij van Vlaanderen. BDW is geïnteresseerd in het electoraat van het VB en zal het bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 ook voor een groot deel binnenhalen. Hij moet de holebi’s in de NVA te vriend houden en weet dat hij die partijleden tegen de haren strijkt als hij te openlijk met homofobe politici optrekt.
De homofobe standpunten van het VB staan intussen online en kunnen door iedereen geraadpleegd worden op de site van Mikpunt. Net nu Het VB probeert hun homofobie zoveel mogelijk weg te moffelen. Dat is niet eenvoudig als je met een muisklik al die standpunten kunt lezen. Mikpunt zal in de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 via stickers en flyers de site ruim bekend maken. Wie het VB een beetje kent – zoals de meeste holebi’s en transgenders in de NVA – weet dat de uitspraken authentiek zijn. Mikpunt komt BDW allesbehalve goed uit. Voor hem is elke VB-kiezer belangrijk, of die homofoob is of niet is niet echt zijn zorg. Zonder Mikpunt zouden de homofobe standpunten langzaam maar zeker onder het stof beland zijn.
Vlaams Belangers belangrijker dan holebi’s
BDW doet in het opiniestuk ‘Homo’s in Vlaanderen’ (dat je nog steeds op de website van de NVA kunt vinden) zijn best om de homofobie van het VB te minimaliseren. Eigenlijk probeert hij, net zoals het VB zelf, de homofobie van die partij te verstoppen. Hij doet dat met sappige anekdotes en halve waarheden. Daarnaast doet hij wat het VB ook zo graag doet: de onderdrukking van homoseksualiteit voor honderd procent projecteren op moslims.
Sperma
BDW is formeel: het VB heeft alle homofobie van zich afgeworpen. Ten bewijze daarvan verwijst hij naar een merkwaardige ceremonie: “Een jaar na zijn dood legde het toenmalige Vlaams Blok, met onder andere Gerolf Annemans, een krans neer aan de Vlaams-Nederlandse grens bij Baarle-Hertog. Wie vóór Fortuyn voorspeld had dat het VB ooit een krans zou neerleggen ter ere van een nicht die er prat op ging aan het sperma te kunnen proeven wat zijn bedpartner tevoren gegeten had, was allicht volslagen gek verklaard.” Pim Fortuyn (foto) wordt geprezen omdat de strijd tegen homofobie versmalde tot strijd tegen “de islamwereld en de migranten daaruit.” Dat is ook de boodschap van BDW aan zijn partijgenoten en hij legt meteen een verband met het feminisme: “De emancipatie van de vrouw – toch ook niet echt een favoriet thema van radicaal rechts – maakte de weg vrij om vrouwenrechten te incorporeren in het verhaal over de noodzakelijke verdediging van onze samenleving tegen de godsdienst met de onderdrukkende hoofddoek. De rechten van de homosekuele medemens zullen hetzelfde lot ondergaan.”
“Homokoppel verwent zoontje van 16”
“VB’ers pakken intussen al ongegeneerd uit met de onthulling dat er onder de mandatarissen van de partij homo’s zitten.” beweert BDW. Dat gebeurt alvast niet zonder gêne. BDW verwijst naar de tekst op de website van het VB in de rubriek ‘Veelgestelde vragen’: “Tot slot wijzen we er graag op dat het Vlaams Belang heel wat andersgeaarde leden telt, en trouwens ook enkele homoseksuele en lesbische mandatarissen. Zij voelen zich best thuis binnen onze partij maar lopen er niet mee te koop.” Dat laatste kunnen ze beter letterllijk nemen en ze doen dat ook: VB-mandatarissen blijven massaal in de kast. Behalve het Lierse gemeenteraadslid Jan Van Gorp heeft geen enkele VB’er de stap gezet om er openlijk voor uit te komen dat hij homo is. De man bakt het in een interview met De Magneet (sept 2004) wel heel bruin als hij uitlegt waarom hij tegen adoptie door homokoppels is: “Het stuit mij tegen de borst dat sommige homokoppel een zoontje van 16 zouden willen adopteren ‘om dat eens flink te verwennen”. We mogen dus blij zijn VB’ers met onze obediëntie in de kast blijven. Wat zouden ze ons trouwens moeten vertellen? “Stem voor het VB, want wij zijn ertegen dat jullie trouwen, kinderen opvoeden en voorlichting krijgen over homoseksualiteit en gender op school”?
2010: BDW eindelijk voor openstelling huwelijk
Het zou nog jaren duren alvorens de NVA-top bij monde van BDW zijn formele steun aan het homohuwelijk zou geven. Dat gebeurde in een interview met Humo van 13 april 2010, ruim 7 jaar na de goedkeuring in het parlement. BDW heeft dus al die tijd de boot afgehouden. Zijn plotse ijver in 2010 is allicht te verklaren door de nakende verkiezingen van 13 juni 2010 waar BDW verkozen werd als senator. De NVA had – mede door de aanwezigheid van enkele homo’s in de partij en het succes van LHBT-kandidaten bij andere partijen – de mogelijkheden van electoraal gewin ontdekt bij mensen van onze obediëntie: “Ik vond het homohuwelijk eerst geen goed idee. Ik gun homo’s en lesbiennes uiteraard alle rechten van hetero’s, maar moet je dat ook een huwelijk noemen? Ik vond van niet. Maar gesprekken binnen en buiten de partij hebben me op andere gedachten gebracht. Als homo’s die term huwelijk symbolisch belangrijk vinden, moet dat kunnen.” aldus Bart de Wever. Hij stond dus voordien eigenlijk op het standpunt zoals we dat zo goed kennen bij de tegenstanders van het homohuwelijk in Frankrijk en bij het Vlaams Belang. Niet vergeten dat BDW zeer goede banden heeft met de extreem-rechtse stroming in de Vlaamse Beweging. Bij het uiteenvallen van de Volksunie vonden de meer progressieve elementen elkaar in de partij Spirit, waarin Bert Anciaux zijn bijdrage tot de emancipatie van holebi’s en transgenders leverde. BDW was daar nooit bij betrokken. In de discussie over het openstellen van het huwelijk voor holebi’s duikt ook steeds de vraag op of het opvoeden van kinderen daarbij hoort. Het Vlaams Belang is virulent tégen. Wat zou BDW daarover denken?
Intussen heeft BDW – zonder enig zichtbaar protest van de holebi’s en transgenders in zijn partij – de VB-achterban binnengehaald. In die context is zijn uitval naar dragers van regenboogtruitjes aan het loket geen slip of the tongue. ‘Waar het hart van vol is, loopt de mond van over’, zegt een oud Vlaams spreekwoord. Of in het latijn: Ex abundantia cordis os loquitor. BDW heeft duidelijk zijn extreem-rechtse achtergrond niet van zich afgeworpen. Die komt hem ook veel beter van pas dan het doen van homovriendelijke uitspraken. BDW kent zijn kiezers en weet hoe hij ze tevreden kan houden.
Welke prijs geven we aan BDW?
Is BDW homofoob genoeg zodat het de moeite wordt om de homofobieprijs terug in ere te herstellen en deze volgend jaar aan hem uit te reiken? De spaarzaamheid waarmee hij de LHBT-gemeenschap totnutoe gesteund heeft speelt alvast niet in zijn voordeel en zijn lezing van de kledingvooschriftten aan het loket maakt hem een valabele kandidaat. Sommige politici zijn in het verleden al voor minder genomineerd. Ik denk dan spontaan aan Jo Vandeurzen van de CD&V die als minister van Welzijn de transgenders als doelgroep verwaasloosde. Maar de homofobieprijs is dus afgeschaft. Een Çavaria Campaign Award dan maar? Daarvoor komt hij zeker nog niet in aanmerking. De burgemeester van Antwerpen zal eerst zijn belofte in het bestuursakkoord om aandacht te besteden aan de strijd tegen homofoob geweld in Antwerpen moeten waarmaken. De federale regering heeft het hem gemakkelijk gemaakt. Het plan Milquet kan zo in het Antwerpse beleid verwerkt worden. En wat lezen we onder punt 4: “Er moet een verandering teweeggebracht worden in de manier waarop mensen naar gendernormen kijken, door het verhogen van de zichtbaarheid van seksuele diversiteit en genderdiversiteit, en in het bijzonder via en met de betrokkenheid van de instellingen en organisaties die een pedagogische, wetenschappelijke of sociale functie hebben.” Liet iemand daar het woord ‘loket‘ vallen?
Roze lintjes, rode lintjes?
Er is nog een ander interessant punt om in het oog te houden. Na de verontwaardigde reacties op zijn lokettenstandpunt liet BDW opmerken dat de vorige coalitie onder Patrick Janssens ook zijn mening terzake toegedaan was. Dat klopt, wat betreft de hoofddoek. BDW speelt de gebeten hond in Gazet Van Antwerpen en draaft daarbij door: “Ik heb de dienstnota over neutraliteit voor loketbeambten van maart 2007 van Patrick Janssens er nog eens bijgehaald. Daarin staat dat zelfs rode lintjes of HIV-speldjes verboden zijn. Dat is strenger dan wat ik nu zeg. Ik zeg uitdrukkelijk dat ik kleine subtiele uitingen door de vingers wil zien. Men vergeet het neutraliteitsbeleid van zes jaar. Alle partijen, behalve Groen, hebben dat altijd verdedigd.” Wat BDW niet vermeldt is dat het schepencollege voor het rode aidslintje elk jaar op 1 december (Wereld Aids Dag) een uitzondering maakte. Getuige daarvan de warme oproep op de website van schepen Philip Heylen in 2012:
“Vanaf vandaag, 28 november, kunnen inwoners van Antwerpen gratis het rode lintje afhalen in de districtshuizen, aan de infobalie van het stadhuis, in de stadswinkel, in de stadskantoren en op het centraal bestuur van OCMW Antwerpen (Lange Gasthuisstraat 39). Zo kan iedereen die dat wil zich op 1 december solidair tonen met mensen die leven met aids of hiv (human immunodeficiency virus). Daarnaast geven OCMW en stad Antwerpen zelf het goede voorbeeld door hun medewerkers aan te moedigen om op Wereldaidsdag een rood lintje op te spelden.” Zal deze ‘kleine subtiele uiting’ dit jaar ook mogen? Zal Phillip Heylen, die nog steeds schepen is, daarop aandringen? Bij het schrijven van dit artikel werd de situatie nog interessanter: het Antwerpse OCMW weigert voor sommige asielzoekers met hiv de nodige medicatie te betalen. Tot zover de solidariteit met seropositieven?
Regenboogpin in de gemeenteraad
Het AFF noteerde een interessante reactie van het Vlaams Belang op de – evidente – keuze van Martijn Van Esbroeck om tijdens de gemeenteraadszitting een regenboogspeldje te dragen. Hij is tenslotte de enige (openlijke) homo in de gemeenteraad en dat mag geweten zijn. Na de installatievergadering van de Antwerpse gemeenteraad op 2 januari postte VB-gemeenteraadslid Wim Van Osselaer op Facebook: “Gisteren de eed afgelegd in de Antwerpse gemeenteraad. De 23 N-VA-verkozenen tooiden zich met de stralende =A=-pin, ooit nog het symbool van de ploeg van Janssens. Eén N-VA-verkozene had echter nog een andere pin opgespeld. Vanaf mijn zitplaats (een viertal meters verder) leek het me een oranje-blanje-beu-vlaggetje te zijn. Misschien was de man wel groot-Nederlander? Verkeerd gedacht… Het sympathieke N-VA-raadslid legde me uit: ‘Het is de regenboogvlag. Ik denk dat ik het eerste Antwerpse gemeenteraadslid ben dat zich zo uit als homo.’ Ieder zijn prioriteiten. :-/” Het behoort uiteraard niet tot de prioriteiten van het Vlaams Belang om als homopoliticus uit de kast te komen. Dat had u al begrepen.
BDW kan dus nog alle kanten uit. De NVA-holebi’s en transgenders weten wat hen te doen staat. Als LHBT-beweging willen we een beleid zien. De plannen van de federale regering moeten ook in Antwerpen worden uitgevoerd en het Roze Huis moet voldoende middelen krijgen om haar werk te doen in Antwerpen. Een Çavaria Campaign Award moet je verdienen en de prijzen worden pas aan de eindmeet uitgereikt.
Lees ook:
Bart De Wever onwetend of gewoon kwaadwillig? Over een andere opiniestuk waarin BDW het opneemt… voor Mgr. Léonard.
Je kan Mikpunt volgen via Facebook of financieel steunen.
Holebiplus 