De Maori, dat zijn de oorspronkelijke bewoners van Nieuwe-Zeeland, steken graag hun tong uit en begroeten elkaar met de hongi (neuszoen). Ze maken zichzelf ook graag mooi met prachtige tattoos. Een speels volkje dus, dat oorpronkelijk geen enkel probleem had met homoseksualiteit.
Vele culturen ontwikkelden een afkeer voor homoseksualiteit onder 
invloed van het christendom na de kolonisatie. In Noord-Amerika vierden vele indianenstammen de verbintenis tussen ‘Two-Spirit People’ (letterlijk: mensen die twee geesten of twee genderrollen in zich hebben). Helemaal aan de andere kant van de wereld werd de levensstijl van homoseksuele leden bij de Maori door de gemeenschap geaccepteerd. Tegenwoordig wordt dit historische feit ontkend door velen onder hen. Dat laatste is dan weer het gevolg van eeuwen Westerse invloeden waardoor ook homofobie hun denken binnensloop.
Piri Sciascia (foto) is rector magnicus aan de Victoria universiteit. Hij hield een toespraak tijdens de Outgames in Wellington waarin hij bevestigde dat liefde en zorg tussen twee mensen van hetzelfde geslacht altijd een deel van de Maoricultuur is geweest. Kevin Haunui van de Outgames onderstreepte het belang van dergelijke verklaring die de bewering weerlegt dat homoseksualiteit een koloniaal importproduct zou zijn.
Bron: GayNZ.com
Holebiplus 