10 december is de Internationale Dag van de Mensenrechten. Het soort van dagen waar holebi’s en transgenders tegenwoordig extra goed opletten. Mensenrechten voor ons slag mensen zijn immers nog lang niet evident. En jawel hoor: Op 16 november 2010 hebben de Verenigde Naties de expliciete bescherming van holebi’s tegen buitenrechtelijke executies geschrapt. Drie politieke medewerk(st)ers van Çavaria trekken aan de alarmbel.
Mieke Stessens, woordvoerster Çavaria: “Hét forum waarin de hele mensheid vertegenwoordigd is, de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, heeft besloten dat seksuele oriëntatie niet langer genoemd wordt bij de beschermingsgronden tegen buitenrechtelijke executies. Dit is één duidelijk voorbeeld dat aantoont dat er wereldwijd nog veel werk te doen is.”
De wereldkaart van holebirechten kent veel bloedrode vlekken, vooral in Afrika en westelijk Azië. In meer dan zeventig landen is homoseksualiteit strafbaar, in zeven landen kun je ervoor geëxecuteerd worden. Oeganda staat op het punt de doodstraf voor holebi’s in de wet op te nemen, Congo denkt over de criminalisering van homoseksualiteit. Ook dit zijn schrijnende voorbeelden van achteruitgang.
“De stap achteruit die in de Verenigde Naties is gezet, kwam dan ook totaal onverwacht.” zegt Frank Schoenmakers van de werkgroep politiek van çavaria. “Het recht om niet buitenrechtelijk geëxecuteerd te worden werd ons immers wel met zoveel woorden gegund. Totdat we enkele weken geleden uit de betreffende VN-resolutie werden geschrapt. Dit was een initiatief van de groepen van Afrikaanse, Arabische en islamitische landen. Voor het eerst wisten zij een meerderheid van de stemmen achter hun voorstel te krijgen. Als argument voerden zij aan dat het noemen van specifieke groepen strijdig is met het principe dat de bescherming tegen buitenrechtelijke executies voor alle mensen geldt. Alle andere beschermingsgronden, zoals etniciteit en religie, zijn echter wél in de resolutie blijven staan.”
Jan Beddeleem van WISH (Werkgroep Internationale Solidariteit met Holebi’s) wijst erop dat dergelijke ingreep niet zonder gevolgen blijft: “De morele overwinning die de groep van veelal totalitaire en religieuze staten in de Verenigde Naties heeft behaald, is een gevaarlijk signaal. Het voedt de vaak gehoorde onzin dat homoseksualiteit een westers fenomeen is dat wordt opgedrongen aan landen ‘waar het niet tot de cultuur behoort’. De holebi’s in die landen zouden hun eigen regeringen graag luidkeels ongelijk geven, maar lopen dan een groot persoonlijk risico. Zij kunnen niet anders dan stil en ondergronds leven, wat hun leiders dan weer doet verklaren dat homoseksualiteit in hun land niet voorkomt. Zo is de cirkel rond.”
Mieke Stessens: “Het is moeilijk te verteren dat homoseksualiteit anno 2010 nog altijd zo moeilijk ligt in veel landen. Moeten we nog eens zeggen wat we al zo vaak zeggen? Homoseksualiteit is niet onnatuurlijk, geen vrije keuze, niet maatschappijontwrichtend, het is geen ziekte en niet besmettelijk en bovenal, het is een privézaak waar geen enkele machthebber waar ook ter wereld iets mee te maken heeft. Iedereen die via wetten en regels probeert holebi’s het recht op een normaal, veilig en liefdevol leven te ontnemen, maakt misbruik van het politieke systeem.”
Dinsdag 21 december werd in de Algemene Vergadering van de VN in New York dan toch de resolutie over buitengerechtelijke en willekeurige executies goedgekeurd mét verwijzing naar seksuele geaardheid. Het protest van mensenrechtenorganisaties heeft blijkbaar gewerkt. 
VN-resolutie goedgekeurd mét expliciete verwijzing naar ‘seksuele geaardheid’
Lees ook: Wat hebben we bereikt in 2010?
Holebiplus 