Het is niet de eerste keer en het zal ook niet de laatste keer zijn dat we Brussel gaan bezetten om onze eisen af te dwingen. Of klinkt dat iets te extreem? In elk geval zal er zaterdag opnieuw massaal veel volk zijn. Om te feesten, maar ook om de puntjes op de i te zetten wat onze eisen betreft. Olivier Goessens van de PVDA-jongerenorganisatie COMAC schreef onderstaande oproep om – zoals vorig jaar – met een stevige PVDA-delegatie op post te zijn.
Jaarlijks wordt de Belgian Pride georganiseerd op de zaterdag die het dichts bij 17 mei valt, de Internationale Dag tegen Homofobie en Transfobie. Voor Comac en PVDA is het al jaren de uitgelezen kans om onze visie op een warme en diverse samenleving in de kijker te zetten, zij aan zij met de talloze verenigingen en vele tienduizenden deelnemers die op een feestelijke manier het recht opeisen om te zijn wie je bent, ongeacht je seksuele voorkeuren of genderidentiteit. Deze boodschap is nog steeds heel hard nodig, want homofobie en transfobie zitten dieper in onze samenleving ingebakken dan we soms denken…
Moord op Ihsane Jarfi herdacht
Vorige week zaterdag, exact één week voor de Belgian Pride, werd in Brussel een ingetogen mars gehouden ter nagedachtenis van Ishane Jarfi, een homoseksuele Luikenaar die in 2012 vermoord werd omwille van zijn geaardheid. Zijn vader Hassan schreef daarover een boek waarin hij oproept om de problematiek van homofobie in ons land serieus te nemen. Te veel mensen zijn er namelijk van overtuigd dat holebi’s en transgenders in dit land alle rechten hebben verworven en zien geen reden meer voor de LGBT(QIPA)-beweging (LGBTQIPA staat voor Lesbian, Gay, Bisexual, Transgender, Queer, Intersex, Pansexual & Asexual) om op straat te komen Bart De Wever liet zich bijvoorbeeld in 2006 al eens ontvallen dat hij de Pride volkomen achterhaald vindt.
De Norm
De dagelijkse realiteit voor vele holebi’s en transgenders is echter helemaal anders. Zoals iedereen die niet aan ‘de norm’ voldoet, hebben zij vaak te maken met pesterijen, bedreigingen en fysiek geweld. Er mag nu dan wel wettelijke bescherming zijn, voor echte aanvaarding en integratie moeten beleidsmakers veel verder gaan dan dat. Op school, op het werk, in de rust- en verzorgingscentra blijft onbegrip en discriminatie tegenover holebi’s en transgenders dagelijkse kost. Een proactief beleid is nodig dat bijvoorbeeld inzet op goede educatieve programma’s in het onderwijs, het bespreekbaar maken van seksuele pluraliteit en genderdiversiteit en het wegwerken van de stereotiepe denkbeelden over mannen en vrouwen.
Sedert 1990
De legale erkenning van de bestaansrechten van holebi’s en transgenders is niet uit de lucht komen vallen. Ze is, net zoals alle andere sociale rechten, afgedwongen door sociale strijd. Op 28 juni 1969 nam de strijdbeweging van holebi’s een spectaculaire start met de ondertussen legendarische Stonewall Riots.
Homoseksuelen pikten de pesterijen van de politie niet langer en vochten voor het eerst terug – letterlijk. Sedertdien zagen vele actiecomités overal ter wereld het licht, die vanuit verschillende ideologieën en met verschillende actievormen de strijd aanbonden met het binaire genderdenken en het reactionaire concept van het traditionele gezin als onaantastbare ‘hoeksteen van de samenleving’. Hierin vonden zij een natuurlijke bondgenoot in de feministische beweging. In België was de meest strijdbare van deze organisaties wellicht het Roze Aktiefront, opgericht in 1981. Vanaf 1990 werd er in België elk jaar een grote mars georganiseerd, eerst in Antwerpen onder de naam Roze Zaterdag, uiteindelijk in Brussel onder de naam Belgian Gay and Lesbian Pride. Omwille van de diversiteit van de beweging werd de naam in 2010 veranderd in Belgian Pride.
Steun van PVDA sedert 1979
De PVDA steunt sinds haar oprichtingscongres in 1979 de holebi- en transgenderbeweging. Deelname aan de Pride is dan ook zeer belangrijk voor Comac en PVDA. Vandaag des te meer. Holebi’s en transgenders vormen een kwetsbare groep. Wanneer er bespaard wordt op sociale voorzieningen en vangnetten, treft dat hen extra zwaar. De huidige besparingsregeringen verlagen ook nog eens de subsidies voor holebi- en transgenderverenigingen die nochtans ontzettend belangrijk werk verrichten. Minister van Volksgezondheid Maggie De Block overweegt zelfs om het nationaal aids-plan volledig te schrappen, om een luttele 40.000 euro te besparen. Terwijl de discriminatie nog steeds verre van weggewerkt is, staan de verworven rechten al op de helling. Wij moeten ons tegengeluid uit volle borst laten weerklinken: neen aan elke vorm van discriminatie, voor een warme, diverse en solidaire samenleving!
Dirk Van Dyck schreef eerder een vergelijkbare oproep in het PVDA-maandblad Solidair.
Afspraak op zaterdag 16 mei om 12.30u aan de hoofdzetel van PVDA, M. Lemonnierlaan 171, 1000 Brussel, vanwaar we gezamenlijk naar de start van de parade stappen die om 14u vertrekt. PVDA staat in Blok 7A.
Holebiplus 