Lees hier de reactie van çavaria na het congres.
Sedert de ‘officiële’ start van het debat over homo- en transfobe agressie in juni 2011 (een facebooknotitie over het geweld tegen Bart in Brussel) is er al veel over gediscussieerd. Na de moord op Ihsane Jarfi (22 april 2012, bijna een jaar na de eerste commotie) werden vertegenwoordig(st)ers van de LHBT-beweging ontvangen door de regering. Het mag cynisch klinken maar de moordenaars hadden geen betere datum kunnen prikken: Di Rupo kon het zich niet permitteren om op de pride van 12 mei 2012 te flaneren zonder tenminste een aantal beloftes te doen. De jaarlijkse pride blijft dus hét drukkingsmiddel bij uitstek. Ook op Vlaams niveau werden initiatieven aangekondigd. Lokale centra en actiegroepen hielden de zaak warm door te reageren op nieuwe incidenten (Brussel, Aalst, Gent…)
Het plan
Op 31 januari 2013 pakte de regering uit met het plan Milquet. Er staat heel wat in en het is nu zien wat er van gaat komen. Intussen werd het tweede deel van het plan aangekondigd. Dat zou bekend gemaakt worden op 17 mei, op de vooravond van de pride. De volledige tekst van deel 1 vind je hier.
Het congres
De LHBT-beweging werd totnogtoe weinig betrokken bij het debat. Enkel de top van de beweging werkte mee aan het opstellen van een federaal actieplan (het plan Miquet). Honderden mensen ventileerden hun onrust en hun bezorgdheid via facebook en andere kanalen maar kwamen er niet toe om er op een georganiseerde manier mee bezig te zijn. Die kans krijgen ze nu. Koepelorganisatie çavaria nam het initiatiet tot een congres over homo- en transfobe agressie dat zal plaatshebben op zaterdag 29 juni te Brussel.
Çavaria roept organisaties en (ervarings)deskundigen nu op om voorstellen in te dienen voor werkwinkels: “De voorkeur gaat uit naar werkwinkels die handelen over onveiligheidsgevoelens en weerbaarheid, over pestgedrag, zowel op school als op het werk, over de rol van traditionele en sociale media en over de verbanden met andere vormen van uitsluiting en geweld zoals seksisme en racisme. We vragen ook om aandacht te hebben voor de Brusselse realiteit.”
Homofobe en transfobe agressie wordt met een hele rij fenomenen in verband gebracht: onderwijs, tewerkstelling, homofobie, machogedrag, sociaal-economische achterstelling, racisme, religie… Dat vraagt om een grondig en breed debat. Vergeten we ook niet de uitgesproken racistische reacties die in de beweging geuit worden. Uiteraard moet het federale beleid ook aan bod komen. De inhoud ervan kan voorlopig worden geëvalueerd. De dag het congres zal ook het tweede deel van het plan Milquet reeds bekend zijn.
21 Boeiende (ervarings)deskundigen
Çavaria doet een oproep tot het aanleveren van voorstellen voor workshops. Hieronder vind je mijn suggesties. Ik heb ze gerangschikt volgens thema: solidariteit, werkvloer, jongeren, onderzoek en geweld. Jij kan mee de samenstelling en de inhoud van het congres bepalen. Vind je dat één of meerdere van deze mensen op het congres aan bod moeten komen? Laat het dan weten aan çavaria via deze link.
SOLIDARITEIT
Omar Nahas is socioloog en studeerde talen en culturen van het Midden-Oosten. Hij publiceerde over homoseksualiteit in de moslimwereld. Marcia Poelman, coördinator van de werkgroep interculturaliseren van Het Roze Huis vindt zijn werk zeer nuttig, zo zegt ze in Zizo: “Omar Nahas heeft een aantal boeken geschreven over homoskesualiteit in de Islam. Moslima’s komen die boeken ontlenen bij Het Roze Huis, omdat ze willen weten hoe ze naastenliefde in de praktijk kunnen brengen hé! Omar is ook naar Het Roze Huis gekomen met een delegatie moskeegidsen. We hebben twee uur een goed gesprek gehad. Ze gaan naar huis met de blijvende gedachte dat homoseksualiteit een probleem vormt binnen de Islam, maar ze gaven ons allemaal vriendelijk een hand. Een van hen was van Servische afkomst. hij komt dus uit een oorlogscontext. We hebben gesproken over de vervolging van holebi’s en transgenders tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Die kerel was daar echt van ontdaan, hij weet wat oorlog is. Er was één en al empathie. Ik spreek dan als lid van de homobeweging, niet als academicus. Ik ben op zoek naar zoveel mogelijk organisaties en individuen waarmee we kunnen samenwerken om vooruitgang te boeken. En die zijn er.”
Wil je met Omar Nahas en Marcia Poelman verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Björn Pius is activist in Outrage! Zijn organisatie werd opgericht naar aanleiding van de homofobe en transfobe agressie in Brussel. De voorbije twee jaar ontpopte hij zich tot een van de deskundigen terzake. Björn weet ook hoe belangrijk solidariteit is. Hij organiseerde mee solidariteitsacties met de strijd tegen de homofobe wetgeving in Rusland en voor de openstelling van het huwelijk in Frankrijk.
Wil je met Björn Pius verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Zohra Othman is sedert 1 januari schepen van jeugdzaken in het districtsbestuur van Borgerhout. Dat is geen geringe opgave: één op de vijf kinderen leeft er onder de armoedegrens. In het bestuursakkoord staat: “Alle inwoners van Borgerhout hebben recht op gelijke kansen ongeacht geslacht, afkomst, leeftijd, handicap, seksuele voorkeur, socio-economische situatie… Het district wil gelijke kansen voor iedereen waarborgen en een beleid voeren dat rekening houdt met specifieke noden van mannen en vrouwen, senioren en jongeren, holebi’s, transgenders, personen met een handicap, inwoners van diverse afkomst, religie en cultuur …” Zohra Othman heeft als schepen een heel ander beeld gekregen van de jongeren dan in de media wordt opgehangen: “Deze jongeren weten heel goed welke de problemen zijn en zoeken ook op een positieve manier naar oplossingen.”
Wil je met Zohra Othman verder praten op het congres? Klik dan hier en laat het weten.
Ali Salmi is onafhankelijke politicus en ex-schepen gelijke kansen in Mechelen. Hij won in 2011 de homofolieprijs voor initiatieven rond discriminatie van holebi’s en transgenders. Tijdens de vorige legislatuur voerde hij een beleid waarin hij nadrukkelijk holebi’s en transgenders zoveel mogelijk betrok. Een van de hoogtepunten was de actie op de grote markt waar de twee voetbalploegen in roze outfit voor een originele happening zorgden.
Wil je met Ali Salmi verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Naima Charkaoui is woordvoerster van het Minderhedenforum. Zij sprak zich meerdere malen uit tegen homofoob geweld en vindt dat de LHBT-beweging in de allochtonengemeenschap bondgenoten zijn. Ze deed een opmerkelijke tussenkomt tijdens het fluitconcert tegen homofoob geweld op de Antwerpse grote markt in 2011.
Wil je met Naima Charkaoui verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
WERKVLOER
Pascal De Bel is secretaris van BBTK-Antwerpen (de socialistische bediendenvakbond) en begaan met de bespreekbaarheid van holebiseksualiteit en transgenders op de werkvloer. In de vakbond komen alle opinies, culturen en levensstijlen samen en hij maakt er een erezaak van om holebi’s en transgenders daarin een plaats te geven. Hij gaat daarvoor inspiratie opdoen bij de collega’s in Groot Brittanië. De BBTK organiseerde onlangs ook een vormingsdag over aids.
Wil je met Pascal De Bel verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
JONGEREN
Hassan Bensalah werkt voor Jeugdhuis Vision in Schaarbeek. De jongeren maakten er zelf een film over discriminatie. De film zorgde voor genamimeerde discussies. Hassan over dit project: “Bij dit soort projecten is de afgelegde weg belangrijker dan het eindresultaat. In de loop van het productieproces kwam het tot botsingen, jongeren verlieten de groep en sommigen stapten zelfs op uit het jeugdhuis. Sommige acteurs verloren hun zelfvertrouwen en anderen kropen misschien wel te diep in hun rol. Praten over homoseksualiteit veroorzaakte onbegrip. Maar onze doelstelling is duidelijk: we willen de jongeren burgerzin bijbrengen en hun kritische geest aanscherpen. We hebben deze deur kunnen openen.”
Wil je met Hassan Bensalah verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Thibaut Delsemme van GrIS, de Groupe d’Intervention Scolaire, een project gericht op Franstalige scholen in Brussel en W
allonië. Bedoeling is homo- en biseksualiteit uit het verdomhoekje te halen en tegen homofobie te strijden. GrIS liet zich inspireren door een gelijknamige organisatie in Quebeq. Ze praten in scholen over hun eigen ervaringen als homo, lesbienne of bi.
Wil je met Thibaut Delsemme van GrIS verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Het concept van de De GSA Gay Straight Alliance) is uniek: scholieren zetten zelf – met de hulp van de school – initiatieven op. Zoals de naam het zegt is het de bedoelling om een samenwerkingsverband te vormen met iedereen (homo, lesbisch, bi, trans, hetero) die iets aan de bespreekbaarheid van seksuele minderheden wil doen. De GSA ontstond in de VS en heeft momenteel een zeer bloeiende werking in Nederland.
Wil je met iemand van de GSA verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Peter Droeshout is directeur van de Basisschool Sint-Martinus in Molenbeek. Hij organiseerde een project over seksuele geaardheid en genderidentiteit in zijn school en won daarmee de Çavaria Campaign Award 2012. Een modelproject om homoseksualiteit in scholen bespreekbaar te maken.
Wil je met Peter Droeshout verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
ONDERZOEK
Luk Groffy woont in Borgerhout en is sociaal werker. Hij kent als geen ander de polsslag van het grootste district van Antwerpen. Zijn kinderen gaan naar een ‘zwarte‘ concentratieschool in Borgerhout en hij zit samen met hun ouders in het oudercomité. Hij werkt als coördinator inburgering op het Kruispunt Migratie/integratie. Verder is hij bezig met armoede, uitsluiting, discriminatie, Latijns-Amerika en de inheemse volken daar.
Wil je met Luk Groffy verder praten op het congres? Klik dan hier en laat het weten.
Sophie Withaeckx is medewerkster Rhea (Centrum Gender & Diversiteit VUB). Ze heeft een duidelijke visie op seksisme: “Vanuit dit opzicht is het seksisme van mannen die zich op de laagste trede van de maatschappelijke ladder bevinden en dat zich uit in fluiten en beledigen, weliswaar irriterend en vernederend, het is tegelijkertijd ook het seksisme van machtelozen: hoe onwenselijk ook, de gevolgen voor de slachtoffers blijven nog redelijk binnen de perken. Anders ligt het bij het seksisme van mannen met macht, en dat zijn vooralsnog eerder witte mannen uit de middenklasse, mannen die beschikken over geld, invloed, en een sociaal netwerk dat hen de hand boven het hoofd houdt. Uit hoofde van hun positie slagen dergelijke mannen erin om ongestoord en jarenlang vrouwelijke werknemers te misbruiken en vernederen, vrouwen wiens klachten kunnen leiden tot hun materiële en sociale degradatie en die er bijgevolg liever het zwijgen toe doen.”
Wil je met Sophie Withaeckx verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Thierry Limpens is onderzoeker aan de KU Leuven en leerkracht in Brussel. Hij geeft les aan jongeren die het meest vatbaar zijn voor het plegen van homo/transfoob geweld. Hij is vakbondsafgevaardigde, lid van het Brussels Uitvoerend Bestuur en plaatsvervangend in het nationaal Uitvoerend Bestuur van ACOD-Onderwijs.
Wil je met Thierry Limpens verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Alexis Dewaele is sociaal psycholoog. Zijn standpunt is dat De negatieve houding ten opzichte van homo’s nog altijd wijdverspreid is en zich niet beperkt tot allochtonen. “Door de toegenomen aandacht voor zaken als racisme, seksisme en homofobie zijn mensen zich er van bewust dat dit eigenlijk niet kan”, zegt Dewaele. “Zeker hoogopgeleiden weten heel goed dat homofobie onaanvaardbaar is. De negatieve houding ten opzichte van homo’s is nog altijd wijdverspreid. Het gebeurt alleen veel subtieler. (…) Bij mannen, jongeren, mensen die zeer religieus zijn, laagopgeleiden en kansarmen leeft dit sterker. Bij sommigen komen al die factoren bij elkaar, met als gevolg de perverse uitlatingen die we in de reportage hebben gezien. Maar laten we niet vergeten dat homonegativiteit er bij iedereen inzit, niet alleen bij moslims.”
Wil je met Alexis Dewaele verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Sarah Bracke is sociologe. Ze onderzocht ondermeer het effect van politieke stromingen op het denken in de holebi- en transgenderwereld. Ze kwam tot de vaststelling dat daar een fenomeen opduikt dat ze ‘homonationalisme’ noemt. Ze legt ook het verband uit tussen&nbs
p; Islamofobie, seksime en homofobie. In een interview zegt ze: “Vrouwenrechten en holebi-emancipatie worden gesitueerd aan één kant van de breuklijn, namelijk aan de kant van ‘het verlichte Westen’, waar de emancipatiestrijd van vrouwen en holebi’s al zou gestreden zijn. Aan de andere kant heb je dan de Arabische en islamitische wereld, en bij uitbreiding ook de migrantengemeenschappen die in België leven. Die worden gezien als ‘achterop lopend’ op die emancipatiestrijd. Vrouwen- en holebirechten worden tot deel gemaakt van een oorlogsverhaal en gebruikt om aan regio’s zoals het Midden-Oosten, en aan etnische minderheden hier, zaken op te leggen.”
Wil je met Sarah Bracke verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Wim Peumans is is antropoloog en dé expert in alles wat met homoseksualiteit en asiel te maken heeft. Hij publiceerde hierover het boek Seks en stigma over grenzen heen – homoseksuele en lesbische migranten in Vlaanderen en Brussel naast tal van andere artikels en en bijdragen. Hij is bezig met een doctoraatsonderzoek naar holebi’s met een moslimachtergrond. Hij kan je zeker bekoren met zijn kennis over de beleving van homoseksualiteit bij etnische minderheden.
Wil je met Wim Peumans verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
GELOOF
Wielie Elhorst is predikant en auteur van de verklaring tegen homofoob geweld die in Nederland door een groot aantal kerken is ondertekend. Daarin staat ondermeer: “We denken niet in alle opzichten gelijk over homoseksualiteit, maar we zijn één in het geloof dat de mens geschapen is naar het beeld van God en kostbaar is in zijn ogen. Daarom moeten mensen waardig met elkaar omgaan – respectvol, vreedzaam en liefdevol – en is geweld tegen homoseksuelen, in welke vorm dan ook, uit den boze.Van elke schending van mensenrechten zeggen we nu: dat deugt niet.” Een na te volgen voorbeeld in België?
Wil je met Wielie Elhorst verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Hassan Jarfi is de vader van Ihsane Jarfi, de jonge homo die in april 2012 werd vermoord. In een panoramareportage zegt hij: “Het waren drie Belgen en een Turk. Niet echt iets om trots op te zijn voor Turkijke of België. Maar schoften vind je overal. Ik heb heel veel Turkse vrienden. Die doen zoiets niet. Ik heb ook veel Belgische vrienden. Die zijn niet zo.” Ihsane Jarfi kreeg een begrafenisplechtigheid zoals iedere andere moslim.
Wil je met Hassan Jarfi verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Brahim Laytouss is imam, islamleraar en docent Islamitische wetenschappen. Hij sprak zich uit tegen homofoob geweld en vergeleek het met racisme. Hij is de eerste imam in België die zich duidelijk uitspreekt tegen homofobie. Hij vindt dat imams niet langer mogen zwijgen. “De opinie van de islam over homoseksualiteit is bekend”, vervolgt Laytouss. “Een relatie tussen man en vrouw is de ideale situatie. Maar het gaat hier niet om de opinie van de islam, het gaat om de manier over hoe wij daarmee omgaan. We leven in een maatschappij waarin homoseksualiteit aanvaard is. Dus moet die enge visie op homoseksualiteit als iets dat ‘verboden’ is, verdwijnen.”
Wil je met Brahim Laytouss verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Aloys Jousten is bisschop van Luik. Hij sprak zich uit tegen homofoob geweld in zijn stad: “De afgelopen weken is de Luikse agglomeratie het toneel geworden van dodelijk geweld. Homofobie was één van de beweegredenen van dat geweld. Homofobie is als dusdanig al laakbaar, nog minder duldbaar is dat ze leidt tot dergelijke daden” De mededeling verscheen ook op Kerknet, de officiële website van de katholieke kerk.
Wil je met Aloys Jousten verder praten op het congres? Klik hier en laat het weten.
Holebiplus 