Stel je voor dat in België de katholieke kerk, het Vlaams Belang en een deel van VLD en MR een betoging organiseren tegen LHBT-rechten. Alexandra Colen, Gerolf Annemans, Mgr. Léonard en enkele liberale kopstukken op de eerste rij. Dat zou heel goed lijken op wat er zaterdag in Parijs gebeurde. Een massale antipride.
De manifestatie ‘contre le mariage pour tous’ (tegen het huwelijk voor iedereen) is de grootste die de zittend president Hollande te verteren kreeg. Honderdduizenden deelnemers werden vanuit heel Frankrijk met bussen aangevoerd. Op de bus vanuit Montpellier werd zelfs een mis opgedragen.
Vals Roze
De organisatoren riepen om in een leuke outfit te komen, liefst met de kleuren ‘bleu, blanc, rose’ als variant op ‘bleu blanc rouge’, de Franse nationale driekleur. Grootste kop van jut waren de homo/lesbokoppels met kinderen. Het dogma dat twee mannen of twee vrouwen geen kinderen mogen opvoeden (ook een stokpaardje van het Vlaams Belang) werd de kreet van de dag. Anderen probeerden iets te maken dat op de lachspieren werkte. Je zal maar zoon of kleinzoon zijn van dit koppel. Het extreem-rechtse Front National speelt het spel subtiel: zijn beweren dat het voorstel dient om te verhullen dat de regering geen werk maakt van de sociale problemen.
Een trucje om een deel van de werkende bevolking tegen holebi’s en transgenders op te zetten.
Verder verdedigt vice-voorzitter van het FN Louis Aliot zich met te zeggen dat zijn partij de PACS-regeling (wat bij ons het samenlevingscontract is) ondersteunt en holebi’s het daarmee maar moeten doen. Dat is trouwens wat het Vlaams Belang ook vertelde toen ze zich verzetten tegen de openstelling van het huwelijk in België. Zondag was ondermeer het extreem-rechtse Jeunesses Nationalistes aanwezig. Bekijk vooral het filmpje waarmee ze voor de manifestatie oproepen. Ook de liberalen van de UMP waren aanwezig.
Achterhoedegevecht?
De Franse president Hollande heeft een comfortabele meerderheid om de wetswijziging erdoor te krijgen. Maar laten we het vel van de beer niet verkopen voor hij geschoten is. Dergelijke manifestaties leggen bepaalde dingen bloot. En dan heb ik het niet over deze meneer die vindt dat anale seks (‘sodomie‘) moet kunnen, maar dan enkel tussen man en vrouw. Meneer steekt hem er graag langs achter in en heel Parijs mag dat weten.
Ongezien
Ik ben intussen bijna 35 jaar actief in de LHBT-beweging. Het is de eerste keer dat ik een homofobe manifestatie van dergelijke omvang zie in West-Europa. In vele Afrikaanse landen komen kleinere manifestaties van die strekking regelmatig voor (foto: Oeganda). In België hebben de partijen die onze eisen bestrijden zeker het nodige gedaan. De MR van Louis Michel, het Vlaams Blok en de rechtervleugel van de CD&V (aangepord door Alexandra Colen) hebben tot op het laatste geprobeerd om de antidiscriminatiewet, de openstelling van het huwelijk en het recht voor holebikoppels om kinderen op te voeden tegen te houden. Maar nooit wisten ze daarvoor zoveel mensen te mobiliseren. Léonard slaagde er totnutoe niet in om zijn manifeste homofobie aan een breed publiek te verkopen. Waarom lukt dat in Frankrijk wel?
Wat hebben wij intussen bereikt?
Eigenlijk hebben we in België veel geluk gehad met de paars-groene coalitie van Verhofstadt. We waren al tien jaar bezig met actie voeren en lobbyen en botsten daarbij steevast op de macht van van de CVP (nu: CD&V). Men sprak toen zelfs van een CVP-staat. Met Paars-groen ontstond een momentum dat we goed hebben weten te gebruiken. Plots ging het snel. Wat niet wil zeggen dat onze eisen ongeschonden door het politieke moeras zijn geraakt. Op papier bestaat ons recht op adoptie maar in de praktijk is de tegenwerking nog zeer sterk. De antidiscriminatiewet (zie de analyse op de website van het Roze Aktiefront) werd vooraf door rechts zodanig veel pluimen uitgetrokken dat het eerder een kerstkalkoen is dan een fiere pauw. Eigenlijk hebben we dus nog niet zo erg veel bereikt. Dat voelen we opnieuw scherper aan sedert het homofoob geweld een topic is geworden. Ook hier voelen we de opkomst van rechtse partijen zoals de NVA, die extreem-rechts vlotjes binnenlaten. Dat zal in de toekomst waarschijnlijk ook zijn gevolgen hebben voor de houding van die partij rond LHBT-rechten. Ook evoluties zoals in Griekenland laten weinig aan de fantasie over.
Eén ding is duidelijk: wie beweert dat homofobie en homofoob geweld enkel een ‘moslimprobleem‘ is maakt zichzelf en anderen iets wijs. Voor alle duidelijkheid: er waren ook moslims op de betoging.
Lopen we nog hand in hand of niet?
De mobilisatie in Frankrijk tegen de openstelling van het huwelijk is een twee klap op korte tijd voor de LHBT-gemeenschap. De concrete ervaringen met homofoob geweld die velen van ons hebben gehad zijn beangstigend en maken het uit de kast komen allesbehalve gemakkelijker. Zondag zagen we een andere, op het eerste gezicht zachtere vorm van homofobie. Maar laten we ons niet vergissen: deze vorm zit diep verankerd in politieke partijen en religieuze organisaties. De horde burgemeesters in de betoging doet denken aan wat we in Nederland hebben gezien. Daar kampt men nog steeds met weigerambtenaren die het niet met hun geweten in overeenstemming zien om twee mannen of twee vrouwen in de echt te verbinden. Benieuwd hoe dat in Frankrijk gaat evolueren als de wet er is.
De discussie over hand in hand over straat lopen krijgt met de manifestatie van zondag een diepere inhoud. Het gaat niet enkel om de mogelijkheid om zichzelf te kunnen zijn waar men dat wil. Het gaat over een collectieve aanval op onze rechten. Homofobie heeft vele vormen. Zondag hebben we de politieke vorm ervan gezien in een orde van grootte die we nog niet eerder hebben meegemaakt in West-Europa. Dat vraagt een gepaste reactie, die enkel collectief kan zijn. Ook vanuit België. Ik stel dan ook voor dat we ons aansluiten bij de eerstvolgende manifestatie voor de openstelling van het huwelijk in Parijs op zondag 27 januari. Bij ons is de strijd voor de openstelling van het huwelijk uitgevochten en we helpen onze Franse broers en zusters graag een handje.
Een retourticket Parijs
De Belgische LHBT-beweging toonde reeds haar solidariteit en was aanwezig op een eerdere manifestatie ter ondersteuning van de openstelling van het huwelijk. Op 27 januari zal dat opnieuw het geval zijn. Hopelijk zijn we met nog veel méér. Voor 23€ reserveer je een plekje op de bus vanuit Brussel. Meer info vind je hier. Hand in hand lopen door Parijs, samen met duizenden andere holebi’s en transgenders. Niet te missen.
Geef me een seintje als je mee gaat.
Holebiplus 