Léonard met uw belastinggeld naar Afrika

In discussies over het proces tegen Léonard krijg je vaak te horen dat het allemaal de moeite niet is, dat de katholieke kerk aan het smelten is als sneeuw voor de zon en dat Léonard met zijn clowneske uitspraken de kerk zelf onderuithaalt.  Dat is waar en niet waar.

We hebben niet te doen met dementerende prelaten maar met slimme strategen. Léonard heeft een visie en wil die doordrukken. Tom Lanoye, die jaarlijks enkele maanden in Zuid-Afrika woont, zei eind december in een interview op de Nederlandse NOS: “Afrika is het slagveld waar ze de macht van de anglikaanse kerk willen overnemen.  Er zijn vijf belangrijke bisschoppen overgegaan van de anglicaanse naar de katholieke kerk. Wat ze via Europa zeggen past in een strijd voor de rest van de wereld. Ze hebben Europa eigenlijk opgegeven.” Twee van deze bisschoppen Keith Newton (58)  en Andrew Burnham (62)  verlaten de anglicaanse Kerk uit protest tegen de bisschopswijding van vrouwen. Dat de katholieke kerk Europa heeft opgegeven klopt natuurlijk niet helemaal: de 600 miljoen euro die de kerk jaarlijks ontvangt van de Belgische staat kan nog altijd zeer nuttig besteed worden. Dat weet de paus ook.

Nieuwe Evangelisatie

Op 5 januari 2011 werd Léonard door Paus Benedictus XVI benoemd tot lid van de Pauselijke Raad voor de Bevordering van de Nieuwe Evangelisatie. Kerknet schrijft: “De raad werd in oktober 2010 opgericht om een tegengewicht te bieden voor de groeiende ontkerkelijking en secularisatie in traditioneel christelijke gebieden, zoals West-Europa, al strekt het werkveld zich uit over de hele wereld.” Deze raad is samengesteld uit topmensen uit de katholieke kerk.

Dat de kerk zich hierbij niet beperkt tot het bidden tot de heilige maagd is bekend. Waar het kan probeert het Vaticaan de politiek in te schakelen om de ‘ontkerkelijking en secularisatie’ te lijf te gaan door ondermeer holebirechten tegen te houden. Dit gebeurde toen er in het Europees Parlement een resolutie over discriminatie op basis van seksuele geaardheid ter stemming kwam. Het Vaticaan heeft toen druk uitgeoefend om ze weg te stemmen. Ook in Engeland was het vorig jaar van dattum: Paus Benedictus XVI riep zijn bisschoppen in Engeland en Wales op zich met ‘missioneringsijver’ te verzetten tegen een wet die ongelijke behandeling van holebi’s zal verbieden toen The Equality Bill (“De Gelijkheidswet”) door het Britse parlement behandeld werd.

Van Europa naar Afrika

Léonard geeft toe dat zijn kerk in België minder en minder volk trekt en doet daar ook niet moeilijk over. Boven het interview met hem in De Morgen van 23 oktober 2010 stond de kop: “De kerk moet niet in de eerste plaats populair zijn”. In een interview met Wim Devilder bestempelde hij de mensen die zich laten ontdopen als ballast dat hij liever kwijt dan rijk is. Wie zich laat ontdopen doet dat meestal omdat hij of zij de kerk te conservatief vindt. Als progressieven de kerk verlaten is dat eerder interessant voor Léonard dan bedreigend. Een kritisch priester als Rik Devillé is een lastpost. In Europa hebben de gelovigen toegang tot veel meer informatie en komen gemakkelijker in aanraking met een moderne levensstijl waarin homoseksualiteit, euthanasie, abortus en contraceptie minder en minder een taboe vormen. In Afrika is dat nog veel minder het geval.  Léonard wil dat zo houden en daar een nieuwe kudde gelovigen aanboren.

Schokbestendige seminaristen

De belangstelling van Léonard voor Afrika is bekend. Léonard komt graag onder Afrikaanse gelovigen. In de seminaries onder zijn gezag worden zwarte priesters opgeleid. Tijdens een gesprek met Rwandese geestelijken, uitgezonden in de reportagereeks ‘Hoge Bomen’ drukt Léonard  erop dat men ‘sterke’ seminaristen vanuit Afrika moet sturen, die de ‘schok’ die ze oplopen in België kunnen verwerken. Lees: hardliners die zich niet laten beïnvloeden door de moderne tijd. Het is niet de bedoeling dat priesters die hier opgeleid zijn terugkeren naar Afrika om daar de rechten van holebi’s en transgenders te verdedigen. Om maar iets te zeggen. De veroordeling van Léonard wegens homofobie zal dus in Afrika niet in dovemansoren vallen en zal een ondersteuning zijn voor iedereen die in ontwikkelingslanden – binnen of buiten een religieuze context – aan de emancipatie van holebi’s en transgenders werkt of gewoonweg uit de kast wil komen. In Afrika beschikken ze niet over een wetgeving om figuren als Léonard een halt toe te roepen. In België hebben we die wetgeving wel.

Alle artikels over het proces tegen Léonard