Kan je homofobie bestrijden zonder moslimlanden te bombarderen? Kan je moslim zijn zonder homofoob te zijn? Vragen waar u misschien niet van wakker ligt maar gelukkig doen andere mensen dat wel. Deze week komt er zo iemand recht uit Amerika om ons over dit thema wat wijzer te maken. Zijn naam is Daayie Abdullah.
Een merkwaardige loopbaan
Hij is Afro-amerikaan, moslim en openlijk homo. Dat is niet zo’n zeldzame combinatie. Maar hij is ook nog imam, een geestelijke leider dus, en in die combinatie zijn er over heel de wereld maar twee. Daayie Abdullah werd 56 jaar geleden geboren in Detroit en groeide op in een familie van Baptisten met zes broers en twee zussen. Hij deed zijn coming out toen hij 15 was. Hij studeerde Arabische talen, Chinees, deed Koranstudies en rechten. Daarvoor bracht hij geruime tijd door in Taipeh, Caïro, Damascus en Beijing. Hij maakte begin jaren ’80 kennis met de islam via enkele medestudenten in Beijing. Intussen raakte hij betrokken bij de holebitransgenderbeweging. In 1978 verhuisde hij van Detroit naar Washington DC.Hij werd verliefd op de stad toen hij daar was voor om de eerste grote nationale manifestatie van holebi’s en transgenders (1979) voor te bereiden.
Hoe wordt je imam?
In zijn geval ging dat via een internetgroep van homomoslims. Hij ging in discussie en gaf mensen raad. Hij was ook de enige imam die bereid was homo’s die aan hiv waren gestorven een begrafenisplechtigheid (Janâzah) te geven. Hij verzorgt ook huwelijken, zowel van mannenkoppels en vrouwenkoppels als van gemengde (hetero-)christelijke-moslimkoppels. Mensen van diverse pluimage, geloof en seksuele voorkeur samenbrengen is zijn core business.
Natuurlijke band
Op de flyer waarop de bijeenkomsten met hem worden aangekondigd staat: “Zijn strijd voor de holebi’s verbindt hij haast natuurlijk met een strijd tegen sexisme en tegen racisme, in de islamitische wereld, maar ook in de holebibeweging.” Voor velen is dat helemaal niet zo natuurlijk. De islam wordt gezien als een bedreiging (‘een politieke ideologie’ zegt Geert Wilders) en volgens de propaganda van het Vlaams Belang zijn de moslims Antwerpen aan het veroveren. Holebi’s en transgenders worden onder het mom van ‘Moslims vormen een bedreiging voor homo’s’ meegetrokken in een conflict dat uiteindelijk over heel andere dingen gaat.
“Dan is het mijn kind niet meer”
Bij de moslims zit de discussie over homoseksualiteit nog muurvast. Op de vraag hoe hij zou reageren als een van zijn kinderen homo zou blijken te zijn antwoordt Hedi Selmi, gewezen imam van de Leuvense studentenmoskee: “Ik zou mijn kinderen nooit slaan, ik zou ook niet boos worden maar ik zou ermee aan tafel gaan zitten en de zaak bespreken. Als hij of zij volledig overtuigd blijft van de keuze dan zou ik dat niet kunnen aanvaarden. Dan is het mijn kind niet meer. En ik weet dat het een keuze is. Mijn kinderen hebben een vrije opvoeding gekregen waarin over alles kon gesproken worden. Ik weet ook zeker dat geen van hen zo geboren is.” Daar sta je dan.
Problemen oplossen
Het bezoek van Daayie Abdullah aan ons land is dus belangrijk. WISH en Mikpunt hebben de krachten gebundeld om er voor te zorgen dat zijn aanwezigheid niet onopgemerkt voorbij gaat. Benieuwd hoe hij de strijd tegen homofobie verzoent met de strijd tegen racisme en sexisme en hoe hij dat overbrengt naar zijn publiek. Hoe lossen we die problemen op? We horen die woorden immers niet graag, zeker als ze op ons betrekking hebben. Moslims zijn zogezegd niet homofoob, “het druist gewoon in tegen mijn geloof”. Holebi’s en transgenders zijn toch niet racistisch? Ze stemmen toch niet voor het Vlaams Belang? Said van Merhaba heeft daar zo zijn bedenkingen bij: “Ik merk dat veel autochtone holebi’s, die hun religie voor een stuk opgegeven hebben en die van de daken schreeuwen dat ze homo zijn, holebi’s met een islamachtergrond niet altijd als gelijken beschouwen.” zegt hij in een interview. Het is absurd – en gevaarlijk – dat twee minderheden (holebi’s en moslims maken elk ongeveer 6 % van de Belgische bevollking uit) elkaar op die manier het leven moeilijk maken.
Hou donderdag of vrijdag dus zeker vrij en kom naar de bijeenkomst in Brussel of Antwerpen. Hieronder al een voorsmaakje: een toespraak van onze imam aan de George Washington Universiteit op 26 oktober 2008. Lees ook het interview met hem in de Metro Weekly. Het artikel waaruit Said en Hedi Selmi worden geciteerd lees je hier. Dit artikel verscheen ook op Kifkif.
http://video.google.com/googleplayer.swf?docid=-5298000853832559642&hl=nl&fs=true