In Brussel is maandag de Staten-generaal Adoptie van start gegaan met een colloquium over interlandelijke adoptie. De bijeenkomst van alle betrokkenen bij adoptie is de start van een uitvoerig proces dat op de eindvergadering van 27 mei 2010 conclusies moet opleveren over het interlandelijke adoptiebeleid in Vlaanderen.
Çavaria neemt deel aan deze Staten-Generaal en wijst op de problemen wat betreft interlandelijke adoptie door homokoppels. “De wet blijft dode letter”, zegt Mieke Stessens van Çavaria: “Homo’s worden door alle herkomstlanden waarmee België samenwerkt, consequent geweigerd. Çavaria eist van minister Vandeurzen en van de Centrale Autoriteit inzake Adoptie ernstige inspanningen om samen te gaan werken met herkomstlanden waar homo-adopties wel kunnen. Die adoptiekanalen bestaan immers, maar Vlaanderen moet ze wel exploreren”. Adoptie door homoparen wordt door Veerle Beel in De Standaard als één van de tien uitdagingen gezien: “Adoptie door holebi’s is toegestaan sinds 2006, maar er zijn nog maar heel weinig adopties afgesloten door homo-paren. Bovendien waren dat allemaal binnenlandse adopties. Geen van de vier huidige bemiddelingsdiensten voor interlandelijke adoptie wil zich voor die groep engageren.”
Çavaria maakt van de gelegenheid gebruik om andere hete hangijzers – die buiten het bereik van deze bijeenkomst vallen – aan te kaarten. Lesbiennes hebben geen recht op tien dagen vaderschapsverlof na de geboorte van hun kind. Adoptieverlof is voor hen en voor adoptievaders die na een éénouderadoptie het kind van hun partner willen adopteren, evenmin toegankelijk.
Mieke Stessens: “De praktijk van stiefouderadoptie, die door lesbiennes gebruikt wordt om een juridische band met hun kind te verwerven, kan verbeterd worden. Zo is een maatschappelijk onderzoek, waarbij de leefsituatie van de adopterende meemoeder onderzocht wordt, niet verplicht bij stiefouderadoptie. Toch bevelen sommige rechters dit aan. Zo’n extra inspanning wordt door lesbische meemoeders als ‘denigrerend’ ervaren”. Çavaria pleit ervoor om de federale wetgeving ter zake aan te passen.
Ook de twintig uren vorming die aan de adoptie door een meemoeder of -vader voorafgaan, worden beter afgeschaft. Mieke Stessens: “Wanneer er in een lesbisch gezin een kindje geboren wordt, moet de niet-biologische mama ‘op cursus’ gaan en ontvangt ze daarna een getuigschrift dat bewijst dat ze een geschikte ouder is. Pas daarna kan ze de adoptieprocedure starten. Dat is niet nodig. Stel je voor dat ongehuwde heterovaders, die nu kunnen erkennen, dat ook zouden moeten doen. Bovendien geldt er voor getrouwde lesbiennes geen uitzondering: ook zij moeten de twintig uren cursus volgen terwijl een gehuwde vader automatisch de juridische vader wordt van zijn kind.”
Update: Briek Naert (1,5 jaar) heeft een papa en een vake
Holebiplus 