Je kunt geen regenbogen zien onder het puin

Stop met het gebruiken van mijn identiteit als queer Palestijn als dekmantel voor de vernietiging van Gaza, schrijft Jad Salfiti in een opiniestuk op de website van The Guardian. Rechts in Israël en de VS beweren dat ze LGBTQ+-rechten verdedigen terwijl de inwoners van Gaza worden vermoord. Durf dit niet in onze naam te doen. Hieronder zijn artikel.

Politie tegen Arabieren én Joden

Pride is nooit apolitiek geweest, maar de laatste jaren, vooral na de Israëlische bezetting van de Gazastrook na 7 oktober 2023, is de coalitie voor queerrechten in het Westen steeds meer verdeeld. In Berlijn, de stad die ik mijn thuis noem, zijn Pride-evenementen langs politieke lijnen uiteengevallen, omdat Palestina een terugkerend twistpunt is. Volgens de organisatoren van Internationalist Queer Pride Berlin (IQP Berlin) volgde een breuk tussen twee grote alternatieve Pride-evenementen op een incident waarbij de oorspronkelijke organisatoren de politie naar het evenement riepen nadat deelnemers hun solidariteit hadden betuigd door “vrij Palestina” te scanderen. Ondertussen zwaaiden deelnemers tijdens de officiële Pride Parade in Berlijn met regenboogvlaggen en Israëlische vlaggen terwijl ze naast een praalwagen van de Israëlische ambassade door Berlijn marcheerden.

Tijdens de IQP Berlin van vorig jaar was het Palestijnse blok een van de grootste. Joden en Arabieren liepen zij aan zij, gehuld in Palestijnse keffiyeh-sjaals, geflankeerd door de Duitse politie. Ze werden geconfronteerd met politieagenten in volledige oproeruitrusting met wapenstokken en schilden. Minstens 25 mensen werden gearresteerd, waarbij het Palestijnse blok een belangrijk doelwit voor de politie was.

Chappell Roan

Tegenover deze uitingen van solidariteit en de risico’s van repressie waarmee demonstranten te maken hebben gehad, zijn er mensen die spottend hebben gereageerd op het idee dat queers een gemeenschappelijke zaak met Palestina kunnen vinden en kunnen pleiten voor bevrijding. Het bekendste voorbeeld hiervan was vorig jaar, toen de Amerikaanse popster Chappell Roan kritiek uitte op de regering Biden vanwege de bewapening van het Israëlische leger. Op het podium van het Governor’s Ball-festival in New York sloeg de zangeres, een lesbische vrouw met een drag-persoonlijkheid, een aanbod van het Witte Huis af om op te treden tijdens Pride Month. Ze zei: “We willen vrijheid, rechtvaardigheid en vrijheid voor iedereen. Als jullie dat doen, dan kom ik.”

Roans solidariteitsbetuiging wekte de woede van talkshowhost Bill Maher, die suggereerde dat de zangeres “van een dak in Gaza zou worden gegooid”, verwijzend naar een veelgebruikt cliché gebaseerd op een video die onder andere door Reuters en AFP is ontkracht.

Vervolgens maakte hij grappen over Roans carrière die “ontplofte” als piepers in Libanon, verwijzend naar Israëlische aanvallen waarbij twaalf mensen omkwamen en duizenden gewond raakten. Honderden kinderen werden in de daaropvolgende maanden in Libanon gedood, duizenden in Gaza. Maher profileerde zich als de liberale held van queers, maar het leek voor hem, net als voor velen in het Westen, gemakkelijker om de Palestijnse samenleving met de vinger te wijzen dan om de systemen die zijn eigen landen steunen aan te pakken – systemen die queer Palestijnen in Gaza bombarderen, verdrijven en isoleren.

Toen Benjamin Netanyahu in juli 2024 het Amerikaanse Congres toesprak, zei de Israëlische premier dat pro-Palestijnse demonstranten die borden omhoog hielden met de tekst “homo’s voor Gaza” zich net zo goed “kippen voor KFC” konden noemen, wat suggereerde dat ons bestaan in tegenspraak is.

Pride vlag in Gaza

Die poging om de solidariteit tussen queers en Palestina te verbreken is dodelijk gebleken. Een jaar eerder hield een Israëlische soldaat een Pride vlag omhoog in Gaza, met daarop “in naam van de liefde” geschreven in het Engels, Hebreeuws en Arabisch. Het officiële X-account van de staat Israël pochte over deze prestatie: “de allereerste Pride-vlag die in Gaza werd gehesen”. Als queer Palestijn ben ik woedend als ik zie dat mijn identiteit wordt gebruikt als oorlogsinstrument, maar wat ik het vreemdst vind, is de cognitieve dissonantie: voor de “liefde” van wie wordt deze vlag gehesen? Zeker niet voor de queer Palestijnen die in Gaza wonen, die 19 maanden terreur en een leven lang bezetting hebben meegemaakt.

In Jeruzalem, de stad waar ik ben gedoopt, is er een zeer kleine actieve scene van queer Palestijnen. Sommige Palestijnen bezoeken zelfs Tel Aviv voor Pride, als ze daarheen mogen reizen. De meesten mogen dat niet. Queer Palestijnen worden allemaal geconfronteerd met verschillende obstakels, afhankelijk van waar ze wonen en hoe zichtbaar ze zijn. Hun pijn leeft in het kruisvuur van meerdere worstelingen.

Pride kan niet bestaan onder een bezetting

Een vriend in Gaza vertelde me dat hij gewoon in vrede wil leven, weg van conservatisme, religieus extremisme en oorlog. Later ontdekte ik dat hij zijn beide ouders en zijn broer, evenals neven en nichten, had verloren in de Israëlische aanval. Een andere vriend uit Jeruzalem vertelde me dat hij een boodschap had voor het Westen: dat vrijheid zich in vele lagen bevindt. “We worden bezet en worden geconfronteerd met een aanhoudende genocide”, zei hij. “Dus de eerste stap is simpelweg bestaansrecht.”

We kunnen ons een rechtvaardige, veilige wereld voorstellen en hopen dat daarin queer Palestijnen kunnen floreren. Hoewel er in het Midden-Oosten enkele levendige, zij het stillere, queer gemeenschappen zijn, is er nog steeds vervolging. Maar als het doel is dat queer Palestijnen in een open, tolerante samenleving leven, dan moeten ze eerst de Israëlische agressie overleven. Pride kan niet bestaan onder een bezetting.

Er zijn Palestijnse LGBTQ+-organisaties zoals alQaws en Alwan die streven naar een Palestijnse samenleving gebaseerd op tolerantie, gelijkheid en openheid. Een ambitie die door de bezetting zoveel moeilijker, zo niet onmogelijk, wordt gemaakt.

Je kunt geen regenbogen zien onder het puin. Evenmin kun je met een gerust hart Pride in het Westen vieren, wetende dat veel van onze landen de wapens en fondsen leveren die queer Palestijnen, en hun families, doden. Ondanks pogingen om de strijd voor queerrechten af te schilderen als zijnde tegen de Palestijnse bevrijding, ben ik ontroerd door het feit dat queers niet in die val trappen. Deze Pride maand zullen we weer marcheren, omringd door confetti en keffiyehs. Je kunt geen regenbogen zien onder het puin. Evenmin kun je met een gerust hart Pride in het Westen vieren, wetende dat veel van onze landen de wapens en fondsen leveren die queer Palestijnen, en hun families, doden. Ondanks pogingen om de strijd voor queerrechten af te schilderen als zijnde tegen de Palestijnse bevrijding, ben ik ontroerd door het feit dat queers niet in die val trappen. Deze Pride maand zullen we weer marcheren, omringd door confetti en keffiyehs.